七言

七言原文：

诗的首联写了寒秋之夜天宇上一轮皎洁的明月，用吴刚月中伐桂这一古老的传说，来暗点眼下这桂子飘香的晚秋时节。但除了这里有一点意蕴外，其它的如以“皎皎”写月色，“团团”摹月形，均为俗套。诗的颌联显得形象单薄，支离破碎，说诗人们往往借月来助长诗兴，山野的过客不忍对她而平添愁恨，意思显豁，别无余韵。且“常思玩”三字选语太硬，太俗太露。诗的颈联，本应是另转新意，但此处仍原地踏步，仅仅堆砌一些华艳的词藻来装点门面。什么“翡翠楼边”、“珍珠帘外”之类，对偶固然精切，仍不免有肥辞瘠义之嫌。至于“玉镜”、“冰盘”之喻，也已变成诗中多余之赘疣。而诗的结联还是归结为月光的明澈，这样的收尾既得无力且又无韵致。由此可见，作为刚刚学诗的香菱，即使为一首好诗而整日苦思冥想，(...)
①漠漠：寂静无声。②眠三：即三眠。③柘：亦名(...)
太平时文胜似武，事急也武胜似文。我也曾苦相持恶战讨遭危困，扶持的国家安天下定今日狼烟净，生熬的剑锋缺鞭节曲枪尖钝，我只待要一心儿分破帝乏忧。军师，只我这两条眉锁江山恨。老将军，这才是你不该了。我与众大人前去哀告，劝得从休欢喜，劝不从休烦恼。主晏大人息怒，那尉迟舍死忘生，展土开疆，困来马上眠，渴饮刀头血。灭六十四处征尘，一十八处擅改年号。多有功劳，甚有汗马，怎生将功折了罪过，小官一一道其实，大人心下自裁处。且唐家十宰是他为头将，饶了这忠孝双全老尉迟。军师列位大人请起，放过尉迟来。尉迟，若不看军师众将之面，不能勾饶了你。暂且记头在项，你且听我说：你本是个著铁之夫，岂知俺文臣之礼？只今日纳了你袍笏入朝的紫罗襕，出朝的黄金印，贬你去职田庄做个庶民百姓，苦耕三顷地，持着一张犁。你听我说：你本是开国元勋，论汗马位列三公。今日赴宴不遵令，却用拳殴打道宗(...)
一泊沙来一泊去，
凤凰台上凤凰游，凤去台空江自流。
赏心乐事休教欠，饮兴吟怀似要添，醉倒樽前任君僭。将咱指点，便嫌，胜似你红尘路儿险。
第二段段，从作者亲自见闻的角度简略交待了仲永从神童沦为“众人”的过程。开头的“余闻之也久”，束上起下，一方面显示上段所写的内容即据传闻而得，另一方面又引出亲识其面的愿望。作者写了两次见闻：一次是仲永十二三岁时，“令作诗，不能称前时之闻”，暗示在这六七年中，仲永的诗毫无长进。如果说，五六岁儿童作的诗尽管稚拙，人们尚觉可观，那么六七年后写得反而不如以(...)
最后“萧萧散发到天明”一句，写散要独坐，沉吟至天明的情景。“萧萧”为头发稀疏，如陆游《杂赋》：“觉来忽见天窗日，短发萧萧起自梳。”这首词既写了湖光山色之美，又表达了作者沉浸在自然风光中的忘返流连的感情，流露出一种闲适、潇洒的超脱情怀。全词情景相生，密切相(...)
词的上片写朝为官时的欢乐。开头两句从退朝以后说起：“飞骑轧，鸣珂碎”，写出了他们退朝以后联骑奔驰的快意情状。“齐歌”两句写他们公余之暇的征歌逐舞，有动听的歌声，有婀娜的舞姿。他写这些，主要是表现他们得意时期的深契豪情。“严鼓断”两句里，可以想象得到，他们酒酣耳热之际，会纵谈国家大事，会谈诗论文，如果有他们的老师苏东坡座的话，气氛会更加活跃，一定是庄谐杂出，议论风起。可惜政治风云的突然变化，改变了他们的生活。公元1094年（绍圣元年），章执政，元祐党人都被贬官，(...)
绿野带红山落角，桃杏参差残萼。历历危樯沙外泊，东风晚来恶。

七言拼音解读：

shī de shǒu lián xiě le hán qiū zhī yè tiān yǔ shàng yī lún jiǎo jié de míng yuè ，yòng wú gāng yuè zhōng fá guì zhè yī gǔ lǎo de chuán shuō ，lái àn diǎn yǎn xià zhè guì zǐ piāo xiāng de wǎn qiū shí jiē 。dàn chú le zhè lǐ yǒu yī diǎn yì yùn wài ，qí tā de rú yǐ “jiǎo jiǎo ”xiě yuè sè ，“tuán tuán ”mó yuè xíng ，jun1 wéi sú tào 。shī de hé lián xiǎn dé xíng xiàng dān báo ，zhī lí pò suì ，shuō shī rén men wǎng wǎng jiè yuè lái zhù zhǎng shī xìng ，shān yě de guò kè bú rěn duì tā ér píng tiān chóu hèn ，yì sī xiǎn huō ，bié wú yú yùn 。qiě “cháng sī wán ”sān zì xuǎn yǔ tài yìng ，tài sú tài lù 。shī de jǐng lián ，běn yīng shì lìng zhuǎn xīn yì ，dàn cǐ chù réng yuán dì tà bù ，jǐn jǐn duī qì yī xiē huá yàn de cí zǎo lái zhuāng diǎn mén miàn 。shí me “fěi cuì lóu biān ”、“zhēn zhū lián wài ”zhī lèi ，duì ǒu gù rán jīng qiē ，réng bú miǎn yǒu féi cí jí yì zhī xián 。zhì yú “yù jìng ”、“bīng pán ”zhī yù ，yě yǐ biàn chéng shī zhōng duō yú zhī zhuì yóu 。ér shī de jié lián hái shì guī jié wéi yuè guāng de míng chè ，zhè yàng de shōu wěi jì dé wú lì qiě yòu wú yùn zhì 。yóu cǐ kě jiàn ，zuò wéi gāng gāng xué shī de xiāng líng ，jí shǐ wéi yī shǒu hǎo shī ér zhěng rì kǔ sī míng xiǎng ，(...)
①mò mò ：jì jìng wú shēng 。②mián sān ：jí sān mián 。③zhè ：yì míng (...)
tài píng shí wén shèng sì wǔ ，shì jí yě wǔ shèng sì wén 。wǒ yě céng kǔ xiàng chí è zhàn tǎo zāo wēi kùn ，fú chí de guó jiā ān tiān xià dìng jīn rì láng yān jìng ，shēng áo de jiàn fēng quē biān jiē qǔ qiāng jiān dùn ，wǒ zhī dài yào yī xīn ér fèn pò dì fá yōu 。jun1 shī ，zhī wǒ zhè liǎng tiáo méi suǒ jiāng shān hèn 。lǎo jiāng jun1 ，zhè cái shì nǐ bú gāi le 。wǒ yǔ zhòng dà rén qián qù āi gào ，quàn dé cóng xiū huān xǐ ，quàn bú cóng xiū fán nǎo 。zhǔ yàn dà rén xī nù ，nà wèi chí shě sǐ wàng shēng ，zhǎn tǔ kāi jiāng ，kùn lái mǎ shàng mián ，kě yǐn dāo tóu xuè 。miè liù shí sì chù zhēng chén ，yī shí bā chù shàn gǎi nián hào 。duō yǒu gōng láo ，shèn yǒu hàn mǎ ，zěn shēng jiāng gōng shé le zuì guò ，xiǎo guān yī yī dào qí shí ，dà rén xīn xià zì cái chù 。qiě táng jiā shí zǎi shì tā wéi tóu jiāng ，ráo le zhè zhōng xiào shuāng quán lǎo wèi chí 。jun1 shī liè wèi dà rén qǐng qǐ ，fàng guò wèi chí lái 。wèi chí ，ruò bú kàn jun1 shī zhòng jiāng zhī miàn ，bú néng gōu ráo le nǐ 。zàn qiě jì tóu zài xiàng ，nǐ qiě tīng wǒ shuō ：nǐ běn shì gè zhe tiě zhī fū ，qǐ zhī ǎn wén chén zhī lǐ ？zhī jīn rì nà le nǐ páo hù rù cháo de zǐ luó lán ，chū cháo de huáng jīn yìn ，biǎn nǐ qù zhí tián zhuāng zuò gè shù mín bǎi xìng ，kǔ gēng sān qǐng dì ，chí zhe yī zhāng lí 。nǐ tīng wǒ shuō ：nǐ běn shì kāi guó yuán xūn ，lùn hàn mǎ wèi liè sān gōng 。jīn rì fù yàn bú zūn lìng ，què yòng quán ōu dǎ dào zōng (...)
yī bó shā lái yī bó qù ，
fèng huáng tái shàng fèng huáng yóu ，fèng qù tái kōng jiāng zì liú 。
shǎng xīn lè shì xiū jiāo qiàn ，yǐn xìng yín huái sì yào tiān ，zuì dǎo zūn qián rèn jun1 jiàn 。jiāng zán zhǐ diǎn ，biàn xián ，shèng sì nǐ hóng chén lù ér xiǎn 。
dì èr duàn duàn ，cóng zuò zhě qīn zì jiàn wén de jiǎo dù jiǎn luè jiāo dài le zhòng yǒng cóng shén tóng lún wéi “zhòng rén ”de guò chéng 。kāi tóu de “yú wén zhī yě jiǔ ”，shù shàng qǐ xià ，yī fāng miàn xiǎn shì shàng duàn suǒ xiě de nèi róng jí jù chuán wén ér dé ，lìng yī fāng miàn yòu yǐn chū qīn shí qí miàn de yuàn wàng 。zuò zhě xiě le liǎng cì jiàn wén ：yī cì shì zhòng yǒng shí èr sān suì shí ，“lìng zuò shī ，bú néng chēng qián shí zhī wén ”，àn shì zài zhè liù qī nián zhōng ，zhòng yǒng de shī háo wú zhǎng jìn 。rú guǒ shuō ，wǔ liù suì ér tóng zuò de shī jìn guǎn zhì zhuō ，rén men shàng jiào kě guān ，nà me liù qī nián hòu xiě dé fǎn ér bú rú yǐ (...)
zuì hòu “xiāo xiāo sàn fā dào tiān míng ”yī jù ，xiě sàn yào dú zuò ，chén yín zhì tiān míng de qíng jǐng 。“xiāo xiāo ”wéi tóu fā xī shū ，rú lù yóu 《zá fù 》：“jiào lái hū jiàn tiān chuāng rì ，duǎn fā xiāo xiāo qǐ zì shū 。”zhè shǒu cí jì xiě le hú guāng shān sè zhī měi ，yòu biǎo dá le zuò zhě chén jìn zài zì rán fēng guāng zhōng de wàng fǎn liú lián de gǎn qíng ，liú lù chū yī zhǒng xián shì 、xiāo sǎ de chāo tuō qíng huái 。quán cí qíng jǐng xiàng shēng ，mì qiē xiàng (...)
cí de shàng piàn xiě cháo wéi guān shí de huān lè 。kāi tóu liǎng jù cóng tuì cháo yǐ hòu shuō qǐ ：“fēi qí zhá ，míng kē suì ”，xiě chū le tā men tuì cháo yǐ hòu lián qí bēn chí de kuài yì qíng zhuàng 。“qí gē ”liǎng jù xiě tā men gōng yú zhī xiá de zhēng gē zhú wǔ ，yǒu dòng tīng de gē shēng ，yǒu ē nà de wǔ zī 。tā xiě zhè xiē ，zhǔ yào shì biǎo xiàn tā men dé yì shí qī de shēn qì háo qíng 。“yán gǔ duàn ”liǎng jù lǐ ，kě yǐ xiǎng xiàng dé dào ，tā men jiǔ hān ěr rè zhī jì ，huì zòng tán guó jiā dà shì ，huì tán shī lùn wén ，rú guǒ yǒu tā men de lǎo shī sū dōng pō zuò de huà ，qì fēn huì gèng jiā huó yuè ，yī dìng shì zhuāng xié zá chū ，yì lùn fēng qǐ 。kě xī zhèng zhì fēng yún de tū rán biàn huà ，gǎi biàn le tā men de shēng huó 。gōng yuán 1094nián （shào shèng yuán nián ），zhāng zhí zhèng ，yuán yòu dǎng rén dōu bèi biǎn guān ，(...)
lǜ yě dài hóng shān luò jiǎo ，táo xìng cān chà cán è 。lì lì wēi qiáng shā wài bó ，dōng fēng wǎn lái è 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

绿野带红山落角，桃杏参差残萼。历历危樯沙外泊，东风晚来恶。
笼鞋浅出鸦头袜，

相关赏析

清明节，三月初。彩绳高挂垂杨树，罗裙低拂柳梢露，引王孙走马章台路(...)
这首送别诗最动人的地方，是融注于诗中的雄壮豪放之情，同时，诗人以意驱象，既有“飞蓬”、“铁骢”的形象描绘，又有广袤万里的空间描绘，这些超(...)
清明节，三月初。彩绳高挂垂杨树，罗裙低拂柳梢露，引王孙走马章台路(...)
这首送别诗最动人的地方，是融注于诗中的雄壮豪放之情，同时，诗人以意驱象，既有“飞蓬”、“铁骢”的形象描绘，又有广袤万里的空间描绘，这些超(...)

作者介绍

汪元亨 汪元亨（生卒不详），元代文学家。字协贞，号云林，别号临川佚老，饶州（今江西鄱阳）人元至正间出仕浙江省掾，后迁居常熟官至尚书。所作杂剧有三种，今皆不传。《录鬼簿续篇》说他有《归田录》一百篇行世，见重于人。现存小令恰一百首，中题名「警世」者二十首，题作《归田》者八十首。他生当元末明初乱世，从今存散曲内容看，多警世叹时之作，吟咏归田隐逸生活。在艺术上，其散曲风格豪放，语言质朴，善用排比，一气贯注：有些则潇洒典雅，情味浓郁，互文比喻，耐人寻味。