食莲子

食莲子原文：

最后二句乃是词人展开想象的羽翼，设想所怀之人在家乡、在故国对自己的思念。古典诗词中常有写己怀人却言对方怀己的篇什，如杜甫《月夜》本系怀念妻子，却言妻子怀念自己：“今夜鄜州月，闺中只独看。香雾云鬟湿，清辉玉臂寒……”这样就把怀念之情写得更深更切。这里也是用的这一手法：“料想故园桃李，也应怨月愁风”，不同的是词人不直写所怀之人怀己，而是运用借喻，以桃李隐譬所怀之人，人愁人怨以至连院中的桃李也都愁怨起来了，这便把人衬托得更加愁苦、幽怨。为何愁为何怨？不是愁风也不是怨月，而是愁己离家，怨己不归，己怀人却言人怀己，这就把词人自己思家怀人之情写得更深、更切、更难于忍受了。
尊建业望神京，拱上国瞻天象，休小觑东南一方。看了二水中分白鹭洲，插青天山势轩昂，映晖光，水国江乡，端的是贵府高名王谢堂。先生，凭着俺本国人马，务要征战一遭也。慢矜夸兵多将广，且休题人强马壮，大人，你休举兵，则不如存仁布德守秦邦。先生去了也。某欲待图晋，军师坚意不肯。某手下有中大夫阳耳公苻融，此人知天文，晓地理，观气色，辨风云。某唤他来，与他商议，看他意下如何？小校，与我请阳平公苻融来者。理会的。阳平公安在？威镇群雄透胆寒，常怀义胆与忠肝，为臣竭力施公正，赤心辅弼立江山。小官乃阳平公苻融是也。生于汉末之间，学成文武全才，智勇并行。小官正在私宅，令人来报苻公呼唤，须索走一遭去。报复去，道有苻融来了也。理会的。喏，报的大人得知，有阳平公来了也。道有请。理会的。有请公子呼唤苻融来，有何事商议？苻融，唤你来别无甚事，某听知的晋国兵微将寡，缺少用武之将，我今要统兵图晋，未知你意下如何？公子，便好道"国有事君臣议论，家有事父子商量"。今欲要伐晋，必起干戈。孙子曰："兵者国之大事，死生之地，存亡之道，不可不察也。"晋室虽然兵微将寡，无有不正之事。有桓冲、谢安，乃江表社稷之臣。今福德在晋，奈长江险阻。王景略一时英杰，尝比之诸葛武侯，言听计用，后霸西蜀五十四郡。今景略之谋，公皆不信之。昔日春秋吴夫差不听子胥之谏，越兵侵吴；项籍不听范增之言，阴陵失路自刎而亡。今公子不听景略苻融之语，恐防有失，岂不危哉！若伐晋者有三难，不可伐之。可是那三难？天道不顺者，一也；晋国无衅者，二也；数战兵疲，民有畏敌者，三也。晋未可灭，昭然。即令劳师大举，恐无万全(...)
作者以欣羡的笔调描绘蜀地山水景物之后，诗的后半首转写蜀中民情和使君政事。梓州是少数民族聚居之地，那里的妇女，按时向官府交纳用橦木花织成的布匹；蜀地产芋，那里的人们又常常会为芋田发生诉讼。“汉女”、“巴人”、“橦布”、“芋田”，处处紧扣蜀地特点，而征收赋税，处理讼案，又都是李使君就任梓州刺史以后所掌管的职事，写在诗里，非常贴切。最后两句，运用有关治蜀的典故。“文翁”是汉景帝时的蜀郡太守，他曾兴办学校，教育人才，使蜀郡“由是大化”（《汉书·循吏传》。王维以此勉励李使君，希望他效法文翁，翻新教化，而不要倚仗文翁等先贤原有的政绩，泰然无为。(...)
这是一首充满着忧愤情绪的哀怨诗。从诗本身所表述的内容来看，当是诗人的父亲听信了谗言，把他放逐，致使他幽怨哀伤、寤寐不安、怨天尤父、零泪悲怀。《毛诗序》说：“《小弁》，刺幽王也，太子之傅作焉。”毛传还补充说：“幽王娶申女，生太子宜臼，又说（悦）褒姒，生子伯服，立以为后，而放宜臼，将杀之。”对于这一历史史实，司马迁《史记·周本纪》记述得更为详实。但此诗是宜臼自作，还是宜臼之傅所作，各家又有不同说法。宋人朱熹在《诗集传》中说：“幽王娶于申，生太子宜臼，后得褒姒而惑之，生子伯服，信其谗，黜申后，逐宜臼，而宜臼作此诗以自怨也。序以为太子傅述太子之情以为是诗，不知其何所据也。”可是，他在注《孟子》时，又反赵岐(...)
首句展示的是雨后池上春景的静态美。第一句写雨后池塘水面的平静，只淡淡地出一“平”字。如果只读这一句，会觉得它过于平常，但在这句之后紧接以“淡磨明镜(...)
老的也，休打他。婶子，打杀我也！如今我要做买卖．无本钱，我各扎邦便觅合子钱。孩儿也，我与你这一贯钱做本钱。婶子，你放心．我便做买卖去也。婶子，我拿这一贯钱去买了包儿炭来。孩儿，你做甚么买卖哩？我卖炭哩。你卖炭，可是何如？我一贯本钱，卖了一贯，又赚了一贯，还剩下两包儿炭。送与婶子烘脚，做上利哩。我家有，你自拿回去受用罢。婶子，我再别做买卖去也。卖菜也！青菜、白菜、赤根荚、芜荽、胡萝卜、葱儿呵！孩儿也;又做什么买卖哩？婶子，你和叔段说一声。道我卖菜哩。孩儿也，你则在这里，我和叔叔说去。老的，你欢喜咱，扬州奴做买卖，也赚得钱哩。我不信扬外奴做甚么买卖来。您孩儿里卖炭，如今卖菜。你卖炭呵，人说甚么来？有人说来:扬州奴卖炭，苦恼也。他有钱时。火焰也似起。如今无钱，弄塌了也(...)
山石峥嵘险峭，山路狭窄像羊肠，蝙蝠穿飞的黄昏，来到这座庙堂。登上庙堂坐台阶，刚下透雨一场，经雨芭蕉枝粗叶大，山栀更肥壮。僧人告诉我说，古壁佛画真堂皇，用火把照看，迷迷糊糊看不清爽。为我铺好床席，又准备米饭菜汤，饭菜虽粗糙，却够填饱我的饥肠。夜深清静好睡觉，百虫停止吵嚷，明月爬上了山头，清辉泻入门窗。天(...)
颠不剌的见了万千，似这般可喜娘的庞儿罕曾见。则着人眼花撩乱口难言，魂灵儿飞在半天。他那里尽人调戏亸着香肩，只将花笑捻。

食莲子拼音解读：

zuì hòu èr jù nǎi shì cí rén zhǎn kāi xiǎng xiàng de yǔ yì ，shè xiǎng suǒ huái zhī rén zài jiā xiāng 、zài gù guó duì zì jǐ de sī niàn 。gǔ diǎn shī cí zhōng cháng yǒu xiě jǐ huái rén què yán duì fāng huái jǐ de piān shí ，rú dù fǔ 《yuè yè 》běn xì huái niàn qī zǐ ，què yán qī zǐ huái niàn zì jǐ ：“jīn yè fū zhōu yuè ，guī zhōng zhī dú kàn 。xiāng wù yún huán shī ，qīng huī yù bì hán ……”zhè yàng jiù bǎ huái niàn zhī qíng xiě dé gèng shēn gèng qiē 。zhè lǐ yě shì yòng de zhè yī shǒu fǎ ：“liào xiǎng gù yuán táo lǐ ，yě yīng yuàn yuè chóu fēng ”，bú tóng de shì cí rén bú zhí xiě suǒ huái zhī rén huái jǐ ，ér shì yùn yòng jiè yù ，yǐ táo lǐ yǐn pì suǒ huái zhī rén ，rén chóu rén yuàn yǐ zhì lián yuàn zhōng de táo lǐ yě dōu chóu yuàn qǐ lái le ，zhè biàn bǎ rén chèn tuō dé gèng jiā chóu kǔ 、yōu yuàn 。wéi hé chóu wéi hé yuàn ？bú shì chóu fēng yě bú shì yuàn yuè ，ér shì chóu jǐ lí jiā ，yuàn jǐ bú guī ，jǐ huái rén què yán rén huái jǐ ，zhè jiù bǎ cí rén zì jǐ sī jiā huái rén zhī qíng xiě dé gèng shēn 、gèng qiē 、gèng nán yú rěn shòu le 。
zūn jiàn yè wàng shén jīng ，gǒng shàng guó zhān tiān xiàng ，xiū xiǎo qù dōng nán yī fāng 。kàn le èr shuǐ zhōng fèn bái lù zhōu ，chā qīng tiān shān shì xuān áng ，yìng huī guāng ，shuǐ guó jiāng xiāng ，duān de shì guì fǔ gāo míng wáng xiè táng 。xiān shēng ，píng zhe ǎn běn guó rén mǎ ，wù yào zhēng zhàn yī zāo yě 。màn jīn kuā bīng duō jiāng guǎng ，qiě xiū tí rén qiáng mǎ zhuàng ，dà rén ，nǐ xiū jǔ bīng ，zé bú rú cún rén bù dé shǒu qín bāng 。xiān shēng qù le yě 。mǒu yù dài tú jìn ，jun1 shī jiān yì bú kěn 。mǒu shǒu xià yǒu zhōng dà fū yáng ěr gōng fú róng ，cǐ rén zhī tiān wén ，xiǎo dì lǐ ，guān qì sè ，biàn fēng yún 。mǒu huàn tā lái ，yǔ tā shāng yì ，kàn tā yì xià rú hé ？xiǎo xiào ，yǔ wǒ qǐng yáng píng gōng fú róng lái zhě 。lǐ huì de 。yáng píng gōng ān zài ？wēi zhèn qún xióng tòu dǎn hán ，cháng huái yì dǎn yǔ zhōng gān ，wéi chén jié lì shī gōng zhèng ，chì xīn fǔ bì lì jiāng shān 。xiǎo guān nǎi yáng píng gōng fú róng shì yě 。shēng yú hàn mò zhī jiān ，xué chéng wén wǔ quán cái ，zhì yǒng bìng háng 。xiǎo guān zhèng zài sī zhái ，lìng rén lái bào fú gōng hū huàn ，xū suǒ zǒu yī zāo qù 。bào fù qù ，dào yǒu fú róng lái le yě 。lǐ huì de 。nuò ，bào de dà rén dé zhī ，yǒu yáng píng gōng lái le yě 。dào yǒu qǐng 。lǐ huì de 。yǒu qǐng gōng zǐ hū huàn fú róng lái ，yǒu hé shì shāng yì ？fú róng ，huàn nǐ lái bié wú shèn shì ，mǒu tīng zhī de jìn guó bīng wēi jiāng guǎ ，quē shǎo yòng wǔ zhī jiāng ，wǒ jīn yào tǒng bīng tú jìn ，wèi zhī nǐ yì xià rú hé ？gōng zǐ ，biàn hǎo dào "guó yǒu shì jun1 chén yì lùn ，jiā yǒu shì fù zǐ shāng liàng "。jīn yù yào fá jìn ，bì qǐ gàn gē 。sūn zǐ yuē ："bīng zhě guó zhī dà shì ，sǐ shēng zhī dì ，cún wáng zhī dào ，bú kě bú chá yě 。"jìn shì suī rán bīng wēi jiāng guǎ ，wú yǒu bú zhèng zhī shì 。yǒu huán chōng 、xiè ān ，nǎi jiāng biǎo shè jì zhī chén 。jīn fú dé zài jìn ，nài zhǎng jiāng xiǎn zǔ 。wáng jǐng luè yī shí yīng jié ，cháng bǐ zhī zhū gě wǔ hóu ，yán tīng jì yòng ，hòu bà xī shǔ wǔ shí sì jun4 。jīn jǐng luè zhī móu ，gōng jiē bú xìn zhī 。xī rì chūn qiū wú fū chà bú tīng zǐ xū zhī jiàn ，yuè bīng qīn wú ；xiàng jí bú tīng fàn zēng zhī yán ，yīn líng shī lù zì wěn ér wáng 。jīn gōng zǐ bú tīng jǐng luè fú róng zhī yǔ ，kǒng fáng yǒu shī ，qǐ bú wēi zāi ！ruò fá jìn zhě yǒu sān nán ，bú kě fá zhī 。kě shì nà sān nán ？tiān dào bú shùn zhě ，yī yě ；jìn guó wú xìn zhě ，èr yě ；shù zhàn bīng pí ，mín yǒu wèi dí zhě ，sān yě 。jìn wèi kě miè ，zhāo rán 。jí lìng láo shī dà jǔ ，kǒng wú wàn quán (...)
zuò zhě yǐ xīn xiàn de bǐ diào miáo huì shǔ dì shān shuǐ jǐng wù zhī hòu ，shī de hòu bàn shǒu zhuǎn xiě shǔ zhōng mín qíng hé shǐ jun1 zhèng shì 。zǐ zhōu shì shǎo shù mín zú jù jū zhī dì ，nà lǐ de fù nǚ ，àn shí xiàng guān fǔ jiāo nà yòng tóng mù huā zhī chéng de bù pǐ ；shǔ dì chǎn yù ，nà lǐ de rén men yòu cháng cháng huì wéi yù tián fā shēng sù sòng 。“hàn nǚ ”、“bā rén ”、“tóng bù ”、“yù tián ”，chù chù jǐn kòu shǔ dì tè diǎn ，ér zhēng shōu fù shuì ，chù lǐ sòng àn ，yòu dōu shì lǐ shǐ jun1 jiù rèn zǐ zhōu cì shǐ yǐ hòu suǒ zhǎng guǎn de zhí shì ，xiě zài shī lǐ ，fēi cháng tiē qiē 。zuì hòu liǎng jù ，yùn yòng yǒu guān zhì shǔ de diǎn gù 。“wén wēng ”shì hàn jǐng dì shí de shǔ jun4 tài shǒu ，tā céng xìng bàn xué xiào ，jiāo yù rén cái ，shǐ shǔ jun4 “yóu shì dà huà ”（《hàn shū ·xún lì chuán 》。wáng wéi yǐ cǐ miǎn lì lǐ shǐ jun1 ，xī wàng tā xiào fǎ wén wēng ，fān xīn jiāo huà ，ér bú yào yǐ zhàng wén wēng děng xiān xián yuán yǒu de zhèng jì ，tài rán wú wéi 。(...)
zhè shì yī shǒu chōng mǎn zhe yōu fèn qíng xù de āi yuàn shī 。cóng shī běn shēn suǒ biǎo shù de nèi róng lái kàn ，dāng shì shī rén de fù qīn tīng xìn le chán yán ，bǎ tā fàng zhú ，zhì shǐ tā yōu yuàn āi shāng 、wù mèi bú ān 、yuàn tiān yóu fù 、líng lèi bēi huái 。《máo shī xù 》shuō ：“《xiǎo biàn 》，cì yōu wáng yě ，tài zǐ zhī fù zuò yān 。”máo chuán hái bǔ chōng shuō ：“yōu wáng qǔ shēn nǚ ，shēng tài zǐ yí jiù ，yòu shuō （yuè ）bāo sì ，shēng zǐ bó fú ，lì yǐ wéi hòu ，ér fàng yí jiù ，jiāng shā zhī 。”duì yú zhè yī lì shǐ shǐ shí ，sī mǎ qiān 《shǐ jì ·zhōu běn jì 》jì shù dé gèng wéi xiáng shí 。dàn cǐ shī shì yí jiù zì zuò ，hái shì yí jiù zhī fù suǒ zuò ，gè jiā yòu yǒu bú tóng shuō fǎ 。sòng rén zhū xī zài 《shī jí chuán 》zhōng shuō ：“yōu wáng qǔ yú shēn ，shēng tài zǐ yí jiù ，hòu dé bāo sì ér huò zhī ，shēng zǐ bó fú ，xìn qí chán ，chù shēn hòu ，zhú yí jiù ，ér yí jiù zuò cǐ shī yǐ zì yuàn yě 。xù yǐ wéi tài zǐ fù shù tài zǐ zhī qíng yǐ wéi shì shī ，bú zhī qí hé suǒ jù yě 。”kě shì ，tā zài zhù 《mèng zǐ 》shí ，yòu fǎn zhào qí (...)
shǒu jù zhǎn shì de shì yǔ hòu chí shàng chūn jǐng de jìng tài měi 。dì yī jù xiě yǔ hòu chí táng shuǐ miàn de píng jìng ，zhī dàn dàn dì chū yī “píng ”zì 。rú guǒ zhī dú zhè yī jù ，huì jiào dé tā guò yú píng cháng ，dàn zài zhè jù zhī hòu jǐn jiē yǐ “dàn mó míng jìng (...)
lǎo de yě ，xiū dǎ tā 。shěn zǐ ，dǎ shā wǒ yě ！rú jīn wǒ yào zuò mǎi mài ．wú běn qián ，wǒ gè zhā bāng biàn mì hé zǐ qián 。hái ér yě ，wǒ yǔ nǐ zhè yī guàn qián zuò běn qián 。shěn zǐ ，nǐ fàng xīn ．wǒ biàn zuò mǎi mài qù yě 。shěn zǐ ，wǒ ná zhè yī guàn qián qù mǎi le bāo ér tàn lái 。hái ér ，nǐ zuò shèn me mǎi mài lǐ ？wǒ mài tàn lǐ 。nǐ mài tàn ，kě shì hé rú ？wǒ yī guàn běn qián ，mài le yī guàn ，yòu zuàn le yī guàn ，hái shèng xià liǎng bāo ér tàn 。sòng yǔ shěn zǐ hōng jiǎo ，zuò shàng lì lǐ 。wǒ jiā yǒu ，nǐ zì ná huí qù shòu yòng bà 。shěn zǐ ，wǒ zài bié zuò mǎi mài qù yě 。mài cài yě ！qīng cài 、bái cài 、chì gēn jiá 、wú suī 、hú luó bo 、cōng ér hē ！hái ér yě ;yòu zuò shí me mǎi mài lǐ ？shěn zǐ ，nǐ hé shū duàn shuō yī shēng 。dào wǒ mài cài lǐ 。hái ér yě ，nǐ zé zài zhè lǐ ，wǒ hé shū shū shuō qù 。lǎo de ，nǐ huān xǐ zán ，yáng zhōu nú zuò mǎi mài ，yě zuàn dé qián lǐ 。wǒ bú xìn yáng wài nú zuò shèn me mǎi mài lái 。nín hái ér lǐ mài tàn ，rú jīn mài cài 。nǐ mài tàn hē ，rén shuō shèn me lái ？yǒu rén shuō lái :yáng zhōu nú mài tàn ，kǔ nǎo yě 。tā yǒu qián shí 。huǒ yàn yě sì qǐ 。rú jīn wú qián ，nòng tā le yě (...)
shān shí zhēng róng xiǎn qiào ，shān lù xiá zhǎi xiàng yáng cháng ，biān fú chuān fēi de huáng hūn ，lái dào zhè zuò miào táng 。dēng shàng miào táng zuò tái jiē ，gāng xià tòu yǔ yī chǎng ，jīng yǔ bā jiāo zhī cū yè dà ，shān zhī gèng féi zhuàng 。sēng rén gào sù wǒ shuō ，gǔ bì fó huà zhēn táng huáng ，yòng huǒ bǎ zhào kàn ，mí mí hú hú kàn bú qīng shuǎng 。wéi wǒ pù hǎo chuáng xí ，yòu zhǔn bèi mǐ fàn cài tāng ，fàn cài suī cū cāo ，què gòu tián bǎo wǒ de jī cháng 。yè shēn qīng jìng hǎo shuì jiào ，bǎi chóng tíng zhǐ chǎo rǎng ，míng yuè pá shàng le shān tóu ，qīng huī xiè rù mén chuāng 。tiān (...)
diān bú là de jiàn le wàn qiān ，sì zhè bān kě xǐ niáng de páng ér hǎn céng jiàn 。zé zhe rén yǎn huā liáo luàn kǒu nán yán ，hún líng ér fēi zài bàn tiān 。tā nà lǐ jìn rén diào xì duǒ zhe xiāng jiān ，zhī jiāng huā xiào niǎn 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

颠不剌的见了万千，似这般可喜娘的庞儿罕曾见。则着人眼花撩乱口难言，魂灵儿飞在半天。他那里尽人调戏亸着香肩，只将花笑捻。
老的也，休打他。婶子，打杀我也！如今我要做买卖．无本钱，我各扎邦便觅合子钱。孩儿也，我与你这一贯钱做本钱。婶子，你放心．我便做买卖去也。婶子，我拿这一贯钱去买了包儿炭来。孩儿，你做甚么买卖哩？我卖炭哩。你卖炭，可是何如？我一贯本钱，卖了一贯，又赚了一贯，还剩下两包儿炭。送与婶子烘脚，做上利哩。我家有，你自拿回去受用罢。婶子，我再别做买卖去也。卖菜也！青菜、白菜、赤根荚、芜荽、胡萝卜、葱儿呵！孩儿也;又做什么买卖哩？婶子，你和叔段说一声。道我卖菜哩。孩儿也，你则在这里，我和叔叔说去。老的，你欢喜咱，扬州奴做买卖，也赚得钱哩。我不信扬外奴做甚么买卖来。您孩儿里卖炭，如今卖菜。你卖炭呵，人说甚么来？有人说来:扬州奴卖炭，苦恼也。他有钱时。火焰也似起。如今无钱，弄塌了也(...)
山石峥嵘险峭，山路狭窄像羊肠，蝙蝠穿飞的黄昏，来到这座庙堂。登上庙堂坐台阶，刚下透雨一场，经雨芭蕉枝粗叶大，山栀更肥壮。僧人告诉我说，古壁佛画真堂皇，用火把照看，迷迷糊糊看不清爽。为我铺好床席，又准备米饭菜汤，饭菜虽粗糙，却够填饱我的饥肠。夜深清静好睡觉，百虫停止吵嚷，明月爬上了山头，清辉泻入门窗。天(...)

相关赏析

“一去紫台连朔漠，独留青冢向黄昏。”前两句写昭君村，这两句才写到昭君本人。诗人只用这样简短而雄浑有力的两句诗，就写尽了昭君一生的悲剧。从这两句诗的构思和词语说，杜甫大概是借用了南朝江淹《恨赋》里的话：“明妃去时，仰天太息。紫台稍远，关山无极。望君王兮何期，终芜绝兮异域。”但是，仔细地对照，杜甫这两句诗所概括的思想内容的丰富和深刻，大大超过了江淹。清人朱瀚《杜诗解意》说：“‘连’字写出塞之景，‘向’字写思汉之心，笔下有神。”说得很对。但是，有神的并不止这两个字。读者只看上句的紫台和朔漠，自然就会想到离别汉宫、远嫁匈奴的昭君在万里之外，在异国殊俗的环境中，一辈子所过的生活。而下句写昭君死葬塞外，诗人用青冢、黄昏这两个最简单而现成的词汇，尤其具(...)
君王冠礼行嘉乐，昭明您的好美德。德合庶民与群臣，所得福禄皆天成。保佑辅佐受天命，上天常常关照您。　　千重厚禄百重福，子孙千亿无穷数。您既端庄又坦荡，应理天下称君王。从不犯错不迷狂，遵循先祖旧典章。　　容仪庄美令人敬，文教言谈条理明。不怀私怨与私恶，诚恳遵从众(...)
花椒子一串串，繁多采满一升。他那个人儿呀，高大与众不同。一串串花椒呀，香气远远飘动。花椒子一串串，繁多采满一捧。他那个人儿呀，体态粗壮厚重。一串串花椒呀，香气远远飘动。
上片通过对照描写，用“未到”和“先到”点明，此时诚斋仍处在朦胧暗影之中，而“万花川谷”已是月光朗照。下片四句，便描写“万花川谷”的月色。“如今才是十三夜，月色已如玉。”两句中只有“如玉”二字写景，这两字用巧妙的比喻，形象生动地描绘出碧空澄明、冰清玉洁的月夜景色。“才”字与“已”字相呼应，使人想到作者在“十三”的夜里欣赏到这样美妙的月景，有些喜出望外；也使人想到，尽管现在看到的月色象玉一般的晶莹光洁，令人陶醉，但“十三夜”毕竟不能算是欣赏月色的最佳时(...)
这篇文章主要在说李白和其诸弟相聚一同歌唱一同饮酒的情景，深刻的表现出天伦之乐和兄弟之情，虽然文章篇幅不长，但却能令人有回味无穷之感，现时现况下，能拥有如些深厚的兄弟之情真的是不多见了，但却往往看到新闻报告：兄弟隙墙、反目成仇诸如些类的天伦悲剧，唉！这怎能叫人不心寒呢? 相形之下，我们的手足之情该算什麼呢?

作者介绍

刘得仁 刘得仁(约公元八三八年前后在世)，唐朝时期作家，字、里、生卒年均不详，约唐文宗开成中前后在世。相传他是公主之子。长庆中，(公元八二三年左右)即有诗名。自开成至大中四朝，昆弟以贵戚皆擢显位，独得仁出入举场三十年，竟无所成。得仁著有诗集一卷，《新唐书艺文志》传于世。