欲雪复晴

欲雪复晴原文：

胡乱早泻酒。合着口。亚爹早请神，我要肉吃！不亏了口。我那神道威！(...)
象征意象，一诗多解。《风雨》的诗旨，今人或主“夫妻重逢”，或主“喜见情人”；联系诗境，前说更合情理。然而，汉代经生的“乱世思君”说，却在后世产生了积极的影响。《毛诗序》曰：“《风雨》，思君子也。乱世则思君子不改其度焉。”郑笺申发之曰：“兴者，喻君子虽居乱世，不变改其节度。……鸡不为如晦而止不鸣。”这样，“风雨”便象征乱世，“鸡鸣”便象征君子不改其度，“君子”则由“夫君”之君变成为德高节贞之君子了。这虽属附会，却也有其文本依据。因为，“君子”，在《诗经》时代，可施诸可敬、可爱、可亲之人，含义不定。因此，把赋体的白描意象理解为比体的象征意象，就可能生发“乱世思君”的联想；而把“风雨如晦”的自然之景，理解为险恶的人生处境或动荡的社会环境，也符合审美规律。故后世许多士人君子，常以虽处“风雨如晦”之境，仍要“鸡鸣不已”自励。南朝梁简文帝《幽絷题壁自序》云：“梁正士兰陵萧纲，立身行己，终始如一。风雨如晦，鸡鸣不已。”郭沫若创作于五四运动退潮期的《星空·归来》中也写道：“游子归来了，在这风雨如晦(...)
宋仁宗至和元年（1054），与欧阳修过从甚密的(...)
诗之起笔突兀，本是送别，却不写送归，偏从来路写起。“若梦行”表现长时间乘舟航海的疲惫、恍惚的状态，以衬归国途中的艰辛，并启中间两联。颔联写海上航行时的迷茫景象。“浮天”状海路之远，海面之阔，寓含着对僧人长途颠簸的关怀和体贴。“法舟”扣紧僧人身分，又含有人海泛舟，“随缘”而往之意蕴，储蓄空灵，意蕴丰富。颈联写僧人在海路中依然不忘法事修行，在月下坐禅，在舟上诵经。“水月”喻禅理，“鱼龙听”切海行，又委婉表现僧人独自诵经而谨守佛律的品性，想象丰富。尾联用“一灯”描状僧人归途中之寂寞，只有孤灯相伴，这是实处。但实中有虚，“一灯”又喻禅理、佛理。虚实相映成趣。本诗在立意上有两点需注意：一是所送者为僧人，诗中用了一些佛教术语，如“随缘”、“法舟”、“禅”、“梵”、“一灯”等，切合人物身分。二是僧人来自日本，又欲归日本，必经大海，故极言海路航行(...)
诗的结构形式并不整齐。在得以保存下来的五篇《商颂》中，这是章句和句式最不整齐的一篇。这些祭祀乐歌是经过春秋时代殷商后裔宋国人的整理改定，用作宋国的宗庙乐歌(...)
唐明皇好色，日夜想找个绝代佳人；统治全国多年，竟找不到一个称心。杨玄瑛有个女儿才长成，十分娇艳；养在深闺中，外人不知她美丽绝伦。天生就的一身丽质，很难长久弃置；有朝一日，被选在皇帝身边做妃嫔。她回眸一笑时，千姿百态娇媚横生；六宫妃嫔，一个个都黯然失色万分。春寒料峭，皇上赐她到华清池沐浴；温泉水润，洗涤着凝脂一般的肌身。侍女搀扶她，如出水芙蓉软弱娉婷；初蒙皇恩润泽时，就这般娇娆涔涔。鬓发如云颜脸似花，头戴着金步摇；芙蓉帐里，与皇上度着温暖的春宵。情深春宵恨太短，一觉睡到日高起；君王深恋儿女情，从此再也不早朝。承受君欢侍君饮，终日陪伴无闲时；春从春游夜专守，双双形影不分离。后宫妃嫔有三千，个个姿色象女神；三千美色不动心，皇上只宠她一人。金屋中阿娇妆成，夜夜娇侍不离分；玉楼上酒酣宴罢，醉意伴随着春心。姊妹封夫人兄弟封公卿，封地受奖；杨家门户生光彩，令人羡慕又向往。使得天下的父母，个个改变了心愿；谁都看轻生男孩，只图生个小千金。骊山北麓华清宫，玉宇琼楼耸入云；清风过处飘仙乐，四面八方都可闻。轻歌慢舞多合拍，管弦旋律尽传神；君王终日都观看，欲心难足无止境。忽然渔阳战鼓响，惊天动地震宫阙；惊坏跳舞的歌伎，停奏霓裳羽衣曲。九重城楼与宫阙，烽火连天杂烟尘；千军万马护君王，直向西南急逃奔。翠华龙旗一路摇，队伍走走又停停；西出都城百来里，来到驿站马嵬亭。龙武军和羽林军，六军不走无奈何；缠绵委屈的美人，最终马前丧了生。贵妃头上装饰品，抛撒满地无人问；翠翘金雀玉搔头，珍贵头饰一根根。君王宠爱救不了，掩面哭成个泪人；回头再看此惨状，血泪交和涕淋淋。秋风萧索扫落叶，黄土尘埃已消遁；回环曲折穿栈道，队伍登上了剑门。峨嵋山下路险隘，蜀道艰难少人行；旌旗黯黯无光彩，日色淡淡近黄昏。泱泱蜀江水碧绿，巍巍蜀山郁青青；圣主伤心思贵妃，朝朝暮(...)
（1）菩提偈：“菩提”，梵文的音译，意译为“觉”或“智”，旧译也作“道”。指对佛教教义的理解，或是通向佛教理想的道路。偈，和尚唱颂的歌诗称为偈。菩提偈，即诠释佛教教义的歌偈。    （2）树：这里指菩提树，意译为“觉树”或“道树”。相传佛教始祖释迦牟尼在此树下证得菩提，觉悟成道，故称此树为菩提树。但这种树的本名是什么，有多种不同的说法。据说南朝梁时僧人智药曾把这种树自天竺移植中国。《雷州府志》记载：“菩提果色白者，味甜，五月熟。海南琼山县则把这种树所结的果子称为金刚子。这种果子可作念珠。佛教徒常焚香散花，绕树行礼。今广东省曲江县南华寺藏经阁旁左右两侧，各有一棵菩提树。”（3）明镜：(...)
深山曲路见桃花，马上匆匆日欲斜。
心悲动我神，弃置莫复陈。丈夫志四海，万里犹比邻[46] 。恩爱苟不亏，在远分日亲[47] 。何必同衾帱[48]，然后展殷勤；忧思成疾疢[49]，无乃儿女仁[50]！仓卒骨肉情[51]，能不怀苦辛。
尊神，据着贾仁埋天怨地，正当冻死饿死。便好道天不生无禄之人，地不长无名之草。吾等体上帝好生之德，权且与他些福力咱。既如此，待小圣看去波。上圣，据着这厮正当冻死饿死。今奉上圣法旨，权且借些福力与他。看的有曹州曹南周家庄上，他家福力所积，阴功三辈，为他一念差池，合受折罚。我如今将那家的福力、权且借与他二十年。等到二十年后，着他双手儿交还本主便了。这个使的。兀那贾仁。你本当冻死饿死，上圣可怜见，借与你些福力。今有曹州曹南周家庄上，所积阴功三辈，只因一念差池，合受折罚(...)
胡乱早泻酒。合着口。亚爹早请神，我要肉吃！不亏了口。我那神道威！(...)
下片先说少年时代自负有下笔千言的才华，颇思有所作为。“凌去笔”，用《史记·司马相如传》典故，“相如既奏《大人》之颂，天子大说，飘飘有凌(...)

欲雪复晴拼音解读：

hú luàn zǎo xiè jiǔ 。hé zhe kǒu 。yà diē zǎo qǐng shén ，wǒ yào ròu chī ！bú kuī le kǒu 。wǒ nà shén dào wēi ！(...)
xiàng zhēng yì xiàng ，yī shī duō jiě 。《fēng yǔ 》de shī zhǐ ，jīn rén huò zhǔ “fū qī zhòng féng ”，huò zhǔ “xǐ jiàn qíng rén ”；lián xì shī jìng ，qián shuō gèng hé qíng lǐ 。rán ér ，hàn dài jīng shēng de “luàn shì sī jun1 ”shuō ，què zài hòu shì chǎn shēng le jī jí de yǐng xiǎng 。《máo shī xù 》yuē ：“《fēng yǔ 》，sī jun1 zǐ yě 。luàn shì zé sī jun1 zǐ bú gǎi qí dù yān 。”zhèng jiān shēn fā zhī yuē ：“xìng zhě ，yù jun1 zǐ suī jū luàn shì ，bú biàn gǎi qí jiē dù 。……jī bú wéi rú huì ér zhǐ bú míng 。”zhè yàng ，“fēng yǔ ”biàn xiàng zhēng luàn shì ，“jī míng ”biàn xiàng zhēng jun1 zǐ bú gǎi qí dù ，“jun1 zǐ ”zé yóu “fū jun1 ”zhī jun1 biàn chéng wéi dé gāo jiē zhēn zhī jun1 zǐ le 。zhè suī shǔ fù huì ，què yě yǒu qí wén běn yī jù 。yīn wéi ，“jun1 zǐ ”，zài 《shī jīng 》shí dài ，kě shī zhū kě jìng 、kě ài 、kě qīn zhī rén ，hán yì bú dìng 。yīn cǐ ，bǎ fù tǐ de bái miáo yì xiàng lǐ jiě wéi bǐ tǐ de xiàng zhēng yì xiàng ，jiù kě néng shēng fā “luàn shì sī jun1 ”de lián xiǎng ；ér bǎ “fēng yǔ rú huì ”de zì rán zhī jǐng ，lǐ jiě wéi xiǎn è de rén shēng chù jìng huò dòng dàng de shè huì huán jìng ，yě fú hé shěn měi guī lǜ 。gù hòu shì xǔ duō shì rén jun1 zǐ ，cháng yǐ suī chù “fēng yǔ rú huì ”zhī jìng ，réng yào “jī míng bú yǐ ”zì lì 。nán cháo liáng jiǎn wén dì 《yōu zhí tí bì zì xù 》yún ：“liáng zhèng shì lán líng xiāo gāng ，lì shēn háng jǐ ，zhōng shǐ rú yī 。fēng yǔ rú huì ，jī míng bú yǐ 。”guō mò ruò chuàng zuò yú wǔ sì yùn dòng tuì cháo qī de 《xīng kōng ·guī lái 》zhōng yě xiě dào ：“yóu zǐ guī lái le ，zài zhè fēng yǔ rú huì (...)
sòng rén zōng zhì hé yuán nián （1054），yǔ ōu yáng xiū guò cóng shèn mì de (...)
shī zhī qǐ bǐ tū wū ，běn shì sòng bié ，què bú xiě sòng guī ，piān cóng lái lù xiě qǐ 。“ruò mèng háng ”biǎo xiàn zhǎng shí jiān chéng zhōu háng hǎi de pí bèi 、huǎng hū de zhuàng tài ，yǐ chèn guī guó tú zhōng de jiān xīn ，bìng qǐ zhōng jiān liǎng lián 。hàn lián xiě hǎi shàng háng háng shí de mí máng jǐng xiàng 。“fú tiān ”zhuàng hǎi lù zhī yuǎn ，hǎi miàn zhī kuò ，yù hán zhe duì sēng rén zhǎng tú diān bò de guān huái hé tǐ tiē 。“fǎ zhōu ”kòu jǐn sēng rén shēn fèn ，yòu hán yǒu rén hǎi fàn zhōu ，“suí yuán ”ér wǎng zhī yì yùn ，chǔ xù kōng líng ，yì yùn fēng fù 。jǐng lián xiě sēng rén zài hǎi lù zhōng yī rán bú wàng fǎ shì xiū háng ，zài yuè xià zuò chán ，zài zhōu shàng sòng jīng 。“shuǐ yuè ”yù chán lǐ ，“yú lóng tīng ”qiē hǎi háng ，yòu wěi wǎn biǎo xiàn sēng rén dú zì sòng jīng ér jǐn shǒu fó lǜ de pǐn xìng ，xiǎng xiàng fēng fù 。wěi lián yòng “yī dēng ”miáo zhuàng sēng rén guī tú zhōng zhī jì mò ，zhī yǒu gū dēng xiàng bàn ，zhè shì shí chù 。dàn shí zhōng yǒu xū ，“yī dēng ”yòu yù chán lǐ 、fó lǐ 。xū shí xiàng yìng chéng qù 。běn shī zài lì yì shàng yǒu liǎng diǎn xū zhù yì ：yī shì suǒ sòng zhě wéi sēng rén ，shī zhōng yòng le yī xiē fó jiāo shù yǔ ，rú “suí yuán ”、“fǎ zhōu ”、“chán ”、“fàn ”、“yī dēng ”děng ，qiē hé rén wù shēn fèn 。èr shì sēng rén lái zì rì běn ，yòu yù guī rì běn ，bì jīng dà hǎi ，gù jí yán hǎi lù háng háng (...)
shī de jié gòu xíng shì bìng bú zhěng qí 。zài dé yǐ bǎo cún xià lái de wǔ piān 《shāng sòng 》zhōng ，zhè shì zhāng jù hé jù shì zuì bú zhěng qí de yī piān 。zhè xiē jì sì lè gē shì jīng guò chūn qiū shí dài yīn shāng hòu yì sòng guó rén de zhěng lǐ gǎi dìng ，yòng zuò sòng guó de zōng miào lè gē (...)
táng míng huáng hǎo sè ，rì yè xiǎng zhǎo gè jué dài jiā rén ；tǒng zhì quán guó duō nián ，jìng zhǎo bú dào yī gè chēng xīn 。yáng xuán yīng yǒu gè nǚ ér cái zhǎng chéng ，shí fèn jiāo yàn ；yǎng zài shēn guī zhōng ，wài rén bú zhī tā měi lì jué lún 。tiān shēng jiù de yī shēn lì zhì ，hěn nán zhǎng jiǔ qì zhì ；yǒu cháo yī rì ，bèi xuǎn zài huáng dì shēn biān zuò fēi pín 。tā huí móu yī xiào shí ，qiān zī bǎi tài jiāo mèi héng shēng ；liù gōng fēi pín ，yī gè gè dōu àn rán shī sè wàn fèn 。chūn hán liào qiào ，huáng shàng cì tā dào huá qīng chí mù yù ；wēn quán shuǐ rùn ，xǐ dí zhe níng zhī yī bān de jī shēn 。shì nǚ chān fú tā ，rú chū shuǐ fú róng ruǎn ruò pīng tíng ；chū méng huáng ēn rùn zé shí ，jiù zhè bān jiāo ráo cén cén 。bìn fā rú yún yán liǎn sì huā ，tóu dài zhe jīn bù yáo ；fú róng zhàng lǐ ，yǔ huáng shàng dù zhe wēn nuǎn de chūn xiāo 。qíng shēn chūn xiāo hèn tài duǎn ，yī jiào shuì dào rì gāo qǐ ；jun1 wáng shēn liàn ér nǚ qíng ，cóng cǐ zài yě bú zǎo cháo 。chéng shòu jun1 huān shì jun1 yǐn ，zhōng rì péi bàn wú xián shí ；chūn cóng chūn yóu yè zhuān shǒu ，shuāng shuāng xíng yǐng bú fèn lí 。hòu gōng fēi pín yǒu sān qiān ，gè gè zī sè xiàng nǚ shén ；sān qiān měi sè bú dòng xīn ，huáng shàng zhī chǒng tā yī rén 。jīn wū zhōng ā jiāo zhuāng chéng ，yè yè jiāo shì bú lí fèn ；yù lóu shàng jiǔ hān yàn bà ，zuì yì bàn suí zhe chūn xīn 。zǐ mèi fēng fū rén xiōng dì fēng gōng qīng ，fēng dì shòu jiǎng ；yáng jiā mén hù shēng guāng cǎi ，lìng rén xiàn mù yòu xiàng wǎng 。shǐ dé tiān xià de fù mǔ ，gè gè gǎi biàn le xīn yuàn ；shuí dōu kàn qīng shēng nán hái ，zhī tú shēng gè xiǎo qiān jīn 。lí shān běi lù huá qīng gōng ，yù yǔ qióng lóu sǒng rù yún ；qīng fēng guò chù piāo xiān lè ，sì miàn bā fāng dōu kě wén 。qīng gē màn wǔ duō hé pāi ，guǎn xián xuán lǜ jìn chuán shén ；jun1 wáng zhōng rì dōu guān kàn ，yù xīn nán zú wú zhǐ jìng 。hū rán yú yáng zhàn gǔ xiǎng ，jīng tiān dòng dì zhèn gōng què ；jīng huài tiào wǔ de gē jì ，tíng zòu ní shang yǔ yī qǔ 。jiǔ zhòng chéng lóu yǔ gōng què ，fēng huǒ lián tiān zá yān chén ；qiān jun1 wàn mǎ hù jun1 wáng ，zhí xiàng xī nán jí táo bēn 。cuì huá lóng qí yī lù yáo ，duì wǔ zǒu zǒu yòu tíng tíng ；xī chū dōu chéng bǎi lái lǐ ，lái dào yì zhàn mǎ wéi tíng 。lóng wǔ jun1 hé yǔ lín jun1 ，liù jun1 bú zǒu wú nài hé ；chán mián wěi qū de měi rén ，zuì zhōng mǎ qián sàng le shēng 。guì fēi tóu shàng zhuāng shì pǐn ，pāo sā mǎn dì wú rén wèn ；cuì qiào jīn què yù sāo tóu ，zhēn guì tóu shì yī gēn gēn 。jun1 wáng chǒng ài jiù bú le ，yǎn miàn kū chéng gè lèi rén ；huí tóu zài kàn cǐ cǎn zhuàng ，xuè lèi jiāo hé tì lín lín 。qiū fēng xiāo suǒ sǎo luò yè ，huáng tǔ chén āi yǐ xiāo dùn ；huí huán qǔ shé chuān zhàn dào ，duì wǔ dēng shàng le jiàn mén 。é méi shān xià lù xiǎn ài ，shǔ dào jiān nán shǎo rén háng ；jīng qí àn àn wú guāng cǎi ，rì sè dàn dàn jìn huáng hūn 。yāng yāng shǔ jiāng shuǐ bì lǜ ，wēi wēi shǔ shān yù qīng qīng ；shèng zhǔ shāng xīn sī guì fēi ，cháo cháo mù (...)
（1）pú tí jì ：“pú tí ”，fàn wén de yīn yì ，yì yì wéi “jiào ”huò “zhì ”，jiù yì yě zuò “dào ”。zhǐ duì fó jiāo jiāo yì de lǐ jiě ，huò shì tōng xiàng fó jiāo lǐ xiǎng de dào lù 。jì ，hé shàng chàng sòng de gē shī chēng wéi jì 。pú tí jì ，jí quán shì fó jiāo jiāo yì de gē jì 。    （2）shù ：zhè lǐ zhǐ pú tí shù ，yì yì wéi “jiào shù ”huò “dào shù ”。xiàng chuán fó jiāo shǐ zǔ shì jiā móu ní zài cǐ shù xià zhèng dé pú tí ，jiào wù chéng dào ，gù chēng cǐ shù wéi pú tí shù 。dàn zhè zhǒng shù de běn míng shì shí me ，yǒu duō zhǒng bú tóng de shuō fǎ 。jù shuō nán cháo liáng shí sēng rén zhì yào céng bǎ zhè zhǒng shù zì tiān zhú yí zhí zhōng guó 。《léi zhōu fǔ zhì 》jì zǎi ：“pú tí guǒ sè bái zhě ，wèi tián ，wǔ yuè shú 。hǎi nán qióng shān xiàn zé bǎ zhè zhǒng shù suǒ jié de guǒ zǐ chēng wéi jīn gāng zǐ 。zhè zhǒng guǒ zǐ kě zuò niàn zhū 。fó jiāo tú cháng fén xiāng sàn huā ，rào shù háng lǐ 。jīn guǎng dōng shěng qǔ jiāng xiàn nán huá sì cáng jīng gé páng zuǒ yòu liǎng cè ，gè yǒu yī kē pú tí shù 。”（3）míng jìng ：(...)
shēn shān qǔ lù jiàn táo huā ，mǎ shàng cōng cōng rì yù xié 。
xīn bēi dòng wǒ shén ，qì zhì mò fù chén 。zhàng fū zhì sì hǎi ，wàn lǐ yóu bǐ lín [46] 。ēn ài gǒu bú kuī ，zài yuǎn fèn rì qīn [47] 。hé bì tóng qīn dào [48]，rán hòu zhǎn yīn qín ；yōu sī chéng jí chèn [49]，wú nǎi ér nǚ rén [50]！cāng zú gǔ ròu qíng [51]，néng bú huái kǔ xīn 。
zūn shén ，jù zhe jiǎ rén mái tiān yuàn dì ，zhèng dāng dòng sǐ è sǐ 。biàn hǎo dào tiān bú shēng wú lù zhī rén ，dì bú zhǎng wú míng zhī cǎo 。wú děng tǐ shàng dì hǎo shēng zhī dé ，quán qiě yǔ tā xiē fú lì zán 。jì rú cǐ ，dài xiǎo shèng kàn qù bō 。shàng shèng ，jù zhe zhè sī zhèng dāng dòng sǐ è sǐ 。jīn fèng shàng shèng fǎ zhǐ ，quán qiě jiè xiē fú lì yǔ tā 。kàn de yǒu cáo zhōu cáo nán zhōu jiā zhuāng shàng ，tā jiā fú lì suǒ jī ，yīn gōng sān bèi ，wéi tā yī niàn chà chí ，hé shòu shé fá 。wǒ rú jīn jiāng nà jiā de fú lì 、quán qiě jiè yǔ tā èr shí nián 。děng dào èr shí nián hòu ，zhe tā shuāng shǒu ér jiāo hái běn zhǔ biàn le 。zhè gè shǐ de 。wū nà jiǎ rén 。nǐ běn dāng dòng sǐ è sǐ ，shàng shèng kě lián jiàn ，jiè yǔ nǐ xiē fú lì 。jīn yǒu cáo zhōu cáo nán zhōu jiā zhuāng shàng ，suǒ jī yīn gōng sān bèi ，zhī yīn yī niàn chà chí ，hé shòu shé fá (...)
hú luàn zǎo xiè jiǔ 。hé zhe kǒu 。yà diē zǎo qǐng shén ，wǒ yào ròu chī ！bú kuī le kǒu 。wǒ nà shén dào wēi ！(...)
xià piàn xiān shuō shǎo nián shí dài zì fù yǒu xià bǐ qiān yán de cái huá ，pō sī yǒu suǒ zuò wéi 。“líng qù bǐ ”，yòng 《shǐ jì ·sī mǎ xiàng rú chuán 》diǎn gù ，“xiàng rú jì zòu 《dà rén 》zhī sòng ，tiān zǐ dà shuō ，piāo piāo yǒu líng (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

下片先说少年时代自负有下笔千言的才华，颇思有所作为。“凌去笔”，用《史记·司马相如传》典故，“相如既奏《大人》之颂，天子大说，飘飘有凌(...)
上片分写梅与柳这两种典型的早春物候。隆冬过尽，梅发柳继，词人巧妙地把这季节的消息具体化一个有池塘的宅院里。当(...)
上片起首四句先写晚年生活的环境和乐趣。秋色已深，菊花开放，霜降来临，词人所住的房子掩映在花木深处，小路盘山蜿蜒而上。这是一幅山居图景，清丽而幽静。下面用自问自答的方式写自己生活的乐趣：若问我为什么就白白地看着那风月流逝，毫不顾及双鬓已经斑白？我会回答(...)
全诗以松树为中心，写得集中紧凑。反复咏歌，却不平板单调。用词朴素无华，风骨雄健，气势有力。不重在工笔细描，而以层层深入事物的内核见长。

相关赏析

孩儿没别事，只等张大公来，把爹娘托付与他，教他早晚应承，孩儿庶可放心前去。张大公早来。仗剑对樽酒，耻为游子颜。所志在功名，离别何足叹。卑人如今出去，家中并无亲人。爹爹妈妈，年老衰倦；一个媳妇，只是女流之辈，他理会得甚么？凡事全赖公公相与扶持，早晚看管；家中有些欠缺，亦望公公周济。昨日已蒙亲许，今日特此拜恳。卑人稍有寸进，自当效结草衔环之报，决不敢忘恩！受人之托，必当终人之事。况一言既出，驷马难追。昨日已许秀才，去后决不相误。
承上片的歇拍，下片写老年家居江南水乡的生活和感慨。“功名梦断，却泛扁舟吴楚。”愿望落空，作者被迫隐居家乡，泛舟镜湖等地，以自我解闷消遣。与他的《鹊桥仙》词写的“华灯纵(...)
肠断。绣帘卷。妾愿身为梁上燕。朝朝暮暮长相见。莫遣恩迁情变。红绡粉泪知何限。万古空传遗怨。
太尉执事：苏辙生性喜好写文章，对此想得很深。我认为文章是气的外在体现，然而文章不是单靠学习就能写好的，气却可以通过培养而得到。孟子说：“我善于培养我的浩然之气。”现在看他的文章，宽大厚重宏伟博大，充塞于天地之间，同他气的大小相衬。司马迁走遍天下，广览四海名山(...)
元夕，即元宵节，农历正月十五。“碧淡”两句。言雨帘空蒙，远山隐隐地显现出一些淡青色。元夕下雨，使人更添一分愁绪。在这暮雨愁绪的影响下弱女子浅细的黛眉越发显得楚楚可怜。“障泥”两句，写游人。“障泥”，即马鞯。因其下垂马肚两旁，以障尘土，故名之。此言因为下雨天，所以路尘板结。游人骑马从南郊踏青而归，马鞯上沾满了软绵绵的泥团，回到家中已是掌灯时候。“入夜”两句，承上。言到了晚(...)
这首词的另一个特点是，不以锤炼字句为能，因为可以看见词中选用的都是一些最常见的意象。这些意象大多在前人诗词中反复出现过，积淀了丰富的内涵和深厚的民族文化的感情。意象本身就有很强的美的“张力”，足以调动人们的生活文化积累，从而帮助读者想象美丽的意境。比如，词中写到的芳草、杨柳、高楼、杜宇、梨花，无一不是中国雅文学中的基本意象。这些意象经过历代诗人传唱，已具有一触即发、闻声响应的高度感发能力。即以“柳”而论，从《诗经》中的“杨柳依依”到韦庄的“无情是台城柳”，从李白的“春风知别苦，不遣柳条青”到柳永的“杨柳岸、晓风残月”，那一缕柳丝寄寓了多少中国文人的愁绪啊！人们读到这个字，就会随着各自的文化积累不同程度地感受到那种萦绕在心头的忧怨。再如“芳草”“王孙游兮不归，春草生兮萋萋”（淮南小山《招隐士》）：“记得绿罗裙，处处怜芳草”（牛希济《生查子》）：“离恨却如春草，更行更远还生”（李煜《清平乐》）：“芳草无情，更在斜阳外”（范仲淹《苏幕遮》）……那无处不在的芳草，承载了游子思妇的无穷相思。

作者介绍

胡景裕 胡景裕，湘潭（今属湖南）人。登进士。高宗建炎三年（一一二九）有诗赠范公称之父。事见《过庭录》。