赠王粲诗

赠王粲诗原文：

 古代从军是相当苦的，加上有的官吏贪赃和不顾士兵疾苦，经常挨饿想家也较为普遍。此诗讽刺边防士兵与吏官的不合理现象，(...)
这首诗落笔明朗，用词洗练。全诗洋溢着欢快的情绪，给读者以美好的情绪感染。
[1]选自《诗经·周南》（朱熹《诗集传》卷一，上海古籍出版社1980年版）。《诗经》是我国最早的一部诗歌总集，收周代诗歌305篇。周南，周代地域名称，泛指洛阳以南到汉江流域一带。关雎，篇名，取第一句”关关雎鸠”中的两个字。　　[2]关关：雌雄二鸡相互应和的叫声。雎鸠：一种水鸟，即王雎。　　[3]洲，水中陆地。　　[4]窈窕，美好文静的样子。淑女，贤良美好的女子。窈：深邃。喻女子心灵美；窕：幽美。喻女子仪表美。　　[5]好逑，好的配偶。逑，匹配之意。　　[6]参差，长短不齐貌。荇菜，水生植物。圆叶细茎，根生水底，叶浮在水面，可供食用。　　[7]流，求取。之，指荇菜。左右流之，时而向左、时而向右地求取荇菜。这里是以勉力求取荇菜，隐喻“君子”努力追求“淑女”。　　[8]寤寐，醒和睡。指日夜。寤，醒觉。寐，入睡。又，马瑞辰《毛诗传笺注通释》说：“寤寐，犹梦寐。”也可通。　　[9]思服，思念。服，想。 《毛传》：“服，思之也。”　　[10]悠，感思。见《尔雅·释诂》郭璞注。哉，语词。悠哉悠哉，犹言“想念呀，想念呀”。　　[11]辗转反侧，翻覆不能入眠。辗，古字作展。展转，即反侧。反侧，犹翻覆。　　[12]琴、瑟，皆弦乐器。琴五或七弦，瑟二十五或五十弦。友，此处有亲近之意。这句说，用琴瑟来亲近“淑女”。　　[13]芼，择取，挑选。　　[14]钟鼓乐之，用钟奏乐来使她快乐。乐，使……快乐。(...)
夜静罗帏山盟处，一个日三竿晓镜妆梳。一个引丫鬟使数，一个将梅香小玉，都
这首词处处跳动着词人生活的脉搏。她早年的欢乐，中年的幽怨，晚年的沦落，在词中都约略可见。饱经沧桑之后，内中许多难言之苦，通过抒写赏梅的不同感受倾诉了出来。词意含蓄蕴藉，感情悲切哀婉。 上片忆旧。分为两层：开头两句回忆早年与赵明诚共赏梅花的生活情景：踏雪寻梅折梅插鬓多么快乐！多么幸福！这“醉”字，不仅是酒醉，更表明女词人为梅花、为爱情、为生活所陶醉。她早年写下的咏梅词《渔家傲》中有句云：“雪里已知春信至，寒梅点缀琼枝腻……共赏金尊沉绿蚁，莫辞醉，此花不与群花比。”可作为“年年雪里，常插梅花醉”的注脚。三四句当写丧偶之后。李清照在抒情时善于将无形的内心感情通过有形的外部动作表现出来，如“倚楼无语理瑶琴”（《浣溪沙》），“更挼残芯，更捻余香，更得些时”（《诉衷情》），“夜阑犹剪烛花弄”（《蝶恋花》）。花还是昔日的花，然而花相似，人不同，物是人非，怎不使人伤心落泪呢？李清照婚后，夫妻志同道合、伉俩相得，生活美满幸福。但是，时常发生的短暂离别使她识尽离愁别苦。在婚后六、七年的时间里，李赵两家相继罹祸，紧接着就开始了长期的“屏居乡里”的生活。生活的坎坷使她屡处忧患，饱尝人世的艰辛。当年那种赏梅的雅兴大减。这两句写的就是词人婚后的这段生活，表现的是一种百无聊赖、忧伤怨恨的情绪。本词中“挼尽”二句，说把梅花揉碎，心情很不好，眼泪把衣襟都湿透了。插梅与挼梅，醉赏梅花与泪洒梅花，前后相比，一喜一悲，反映了不同的生活阶段与不同的心情。 下片伤今。“生华”意为生长白发。词人漂泊天涯，远离故土，年华飞逝，两鬓斑白，与上片第二句所描写的梅花簪发的女性形象遥相对照。三四句又扣住赏梅，以担忧的口吻说出：“看取晚来风势，故应难看梅花。”看取意为看着。晚来风急，恐怕落梅已尽，想赏梅也看不成了。早年青春佳偶，人与梅花相映。中年迭经丧乱，心与梅花共碎。晚年漂泊天涯，不想再看梅花委地飘零。词人南渡后，特别是丈夫去世后更是颠沛流离，沦落漂零。生活的折磨使词人很快变得憔悴苍老，头发稀疏，两鬓花白。词人说：如今虽然赏梅季节又到，可是哪里还有心思去插梅呢？而且看来晚上要刮大风，将难以晴夜赏梅了。而且一夜风霜，明朝梅花就要凋零败落，即使想看也看不成了。 最后的“看取晚来风势，故应难看梅花”，可能还寄托着词人对国事的忧怀。古人常用比兴，以自然现象的风雨、风云，比政治形势。这里的“风势”既是自然的“风势”，也是政治的“风势”，即“国势”。稍后于清照的辛弃疾的《摸鱼儿》“更能消几番风雨，匆匆春又归去”，与此寓意相似，都寄寓着为国势衰颓而担忧的情绪。清照所说“风势”，似乎是暗喻当时极不利的民族斗争形势；“梅花”以比美好事物，“难看梅花”，则是指国家的遭难，而且颇有经受不住之势。在这种情况下，她根本没有赏梅的闲情逸致。身世之苦、国家之难糅合在一起，使词的思想境界为之升华。 这首词篇幅虽小，却运用了多种艺术手法。从依次描写赏梅的不同感受看，运用的是对比手法。赏梅而醉、对梅落泪和无心赏梅，三个生活阶段，三种不同感受，形成鲜明的对比，在对比中表现词人生活的巨大变化。从上下两阕的安排看，运用的是衬托的手法，上阕写过去，下阕写现在，但又不是今昔并重，而是以昔衬今，表现出当时作者飘零沦落、哀老孤苦的处境和饱经磨难的忧郁心情。以赏梅寄寓自己的今昔之感和国家之忧，但不是如咏物词之以描写物态双关人事，词语平实而感慨自深，较之《永遇乐·落日镕金》一首虽有所不及，亦足动人。 这一首小词，把个人身世与梅花紧紧联系在一起，在梅花上寄托了遭际与情思，构思甚巧而寄托甚深。
瞻彼洛城郭，微子为悲伤[12] 。
陈藏一《话腴》：“赵昂总管始肄业临安府学，因踬无聊赖，遂脱儒冠从禁弁，升御前应对。一日，侍阜陵跸之德寿宫。高庙宴席间问今应制之臣，张抡之后为谁。阜陵以昂对。高庙俯睐久之，知其尝为诸生，命赋拒霜词。昂奏所用腔，令缀《婆罗门引》。又奏所用意，诏自述其梗概。即赋就进呈云：……”进呈的就是以上这首词。“阜陵”即宋孝宗赵构，阜陵名“永阜陵”，所以南宋人以“阜陵”称孝宗；高庙即宋高宗赵构，构庙号“高宗”，后人因以“高庙”称之。赵构退位后居住在“德寿宫”，因而宋人或以“德寿”代称宋高宗。赵昂的这首词，是应宋高宗之命而作的，是一首“应制词”；以咏“拒霜”（即“木芙蓉”，或称“地芙蓉”、“木莲”等）为内容，因而它又是一首咏物词。《话腴》又载：高宗看了这首词，(...)
“雁啼红叶天，人醉黄花地，芭蕉雨声秋梦里”这一句其实颇为经典，既充分体现张可久“清丽派”的作风，又充分体现曲在营造意境上对诗词手法的传承，强调了一种有构图讲究的图画般的美感。这一句却能够从人的多种感官角度把一种写来写去的思乡情怀具体化，形象化，把主观感受融入客观景物里，虽是一种常用的表现手法，又因作者能对颜色、声音、炼字、音韵都做出很好地把握，使得此曲经得起反复的品读。
方玉润《诗经原始》则认为是“托男女之情以写君臣朋友之义”，也没有离开“男女之情”。只有傅恒《诗义折中》看法特殊，认为写的是“思隐士”，他说：(...)

赠王粲诗拼音解读：

 gǔ dài cóng jun1 shì xiàng dāng kǔ de ，jiā shàng yǒu de guān lì tān zāng hé bú gù shì bīng jí kǔ ，jīng cháng āi è xiǎng jiā yě jiào wéi pǔ biàn 。cǐ shī fěng cì biān fáng shì bīng yǔ lì guān de bú hé lǐ xiàn xiàng ，(...)
zhè shǒu shī luò bǐ míng lǎng ，yòng cí xǐ liàn 。quán shī yáng yì zhe huān kuài de qíng xù ，gěi dú zhě yǐ měi hǎo de qíng xù gǎn rǎn 。
[1]xuǎn zì 《shī jīng ·zhōu nán 》（zhū xī 《shī jí chuán 》juàn yī ，shàng hǎi gǔ jí chū bǎn shè 1980nián bǎn ）。《shī jīng 》shì wǒ guó zuì zǎo de yī bù shī gē zǒng jí ，shōu zhōu dài shī gē 305piān 。zhōu nán ，zhōu dài dì yù míng chēng ，fàn zhǐ luò yáng yǐ nán dào hàn jiāng liú yù yī dài 。guān jū ，piān míng ，qǔ dì yī jù ”guān guān jū jiū ”zhōng de liǎng gè zì 。　　[2]guān guān ：cí xióng èr jī xiàng hù yīng hé de jiào shēng 。jū jiū ：yī zhǒng shuǐ niǎo ，jí wáng jū 。　　[3]zhōu ，shuǐ zhōng lù dì 。　　[4]yǎo tiǎo ，měi hǎo wén jìng de yàng zǐ 。shū nǚ ，xián liáng měi hǎo de nǚ zǐ 。yǎo ：shēn suì 。yù nǚ zǐ xīn líng měi ；tiǎo ：yōu měi 。yù nǚ zǐ yí biǎo měi 。　　[5]hǎo qiú ，hǎo de pèi ǒu 。qiú ，pǐ pèi zhī yì 。　　[6]cān chà ，zhǎng duǎn bú qí mào 。xìng cài ，shuǐ shēng zhí wù 。yuán yè xì jīng ，gēn shēng shuǐ dǐ ，yè fú zài shuǐ miàn ，kě gòng shí yòng 。　　[7]liú ，qiú qǔ 。zhī ，zhǐ xìng cài 。zuǒ yòu liú zhī ，shí ér xiàng zuǒ 、shí ér xiàng yòu dì qiú qǔ xìng cài 。zhè lǐ shì yǐ miǎn lì qiú qǔ xìng cài ，yǐn yù “jun1 zǐ ”nǔ lì zhuī qiú “shū nǚ ”。　　[8]wù mèi ，xǐng hé shuì 。zhǐ rì yè 。wù ，xǐng jiào 。mèi ，rù shuì 。yòu ，mǎ ruì chén 《máo shī chuán jiān zhù tōng shì 》shuō ：“wù mèi ，yóu mèng mèi 。”yě kě tōng 。　　[9]sī fú ，sī niàn 。fú ，xiǎng 。 《máo chuán 》：“fú ，sī zhī yě 。”　　[10]yōu ，gǎn sī 。jiàn 《ěr yǎ ·shì gǔ 》guō pú zhù 。zāi ，yǔ cí 。yōu zāi yōu zāi ，yóu yán “xiǎng niàn ya ，xiǎng niàn ya ”。　　[11]niǎn zhuǎn fǎn cè ，fān fù bú néng rù mián 。niǎn ，gǔ zì zuò zhǎn 。zhǎn zhuǎn ，jí fǎn cè 。fǎn cè ，yóu fān fù 。　　[12]qín 、sè ，jiē xián lè qì 。qín wǔ huò qī xián ，sè èr shí wǔ huò wǔ shí xián 。yǒu ，cǐ chù yǒu qīn jìn zhī yì 。zhè jù shuō ，yòng qín sè lái qīn jìn “shū nǚ ”。　　[13]mào ，zé qǔ ，tiāo xuǎn 。　　[14]zhōng gǔ lè zhī ，yòng zhōng zòu lè lái shǐ tā kuài lè 。lè ，shǐ ……kuài lè 。(...)
yè jìng luó wéi shān méng chù ，yī gè rì sān gān xiǎo jìng zhuāng shū 。yī gè yǐn yā huán shǐ shù ，yī gè jiāng méi xiāng xiǎo yù ，dōu
zhè shǒu cí chù chù tiào dòng zhe cí rén shēng huó de mò bó 。tā zǎo nián de huān lè ，zhōng nián de yōu yuàn ，wǎn nián de lún luò ，zài cí zhōng dōu yuē luè kě jiàn 。bǎo jīng cāng sāng zhī hòu ，nèi zhōng xǔ duō nán yán zhī kǔ ，tōng guò shū xiě shǎng méi de bú tóng gǎn shòu qīng sù le chū lái 。cí yì hán xù yùn jiè ，gǎn qíng bēi qiē āi wǎn 。 shàng piàn yì jiù 。fèn wéi liǎng céng ：kāi tóu liǎng jù huí yì zǎo nián yǔ zhào míng chéng gòng shǎng méi huā de shēng huó qíng jǐng ：tà xuě xún méi shé méi chā bìn duō me kuài lè ！duō me xìng fú ！zhè “zuì ”zì ，bú jǐn shì jiǔ zuì ，gèng biǎo míng nǚ cí rén wéi méi huā 、wéi ài qíng 、wéi shēng huó suǒ táo zuì 。tā zǎo nián xiě xià de yǒng méi cí 《yú jiā ào 》zhōng yǒu jù yún ：“xuě lǐ yǐ zhī chūn xìn zhì ，hán méi diǎn zhuì qióng zhī nì ……gòng shǎng jīn zūn chén lǜ yǐ ，mò cí zuì ，cǐ huā bú yǔ qún huā bǐ 。”kě zuò wéi “nián nián xuě lǐ ，cháng chā méi huā zuì ”de zhù jiǎo 。sān sì jù dāng xiě sàng ǒu zhī hòu 。lǐ qīng zhào zài shū qíng shí shàn yú jiāng wú xíng de nèi xīn gǎn qíng tōng guò yǒu xíng de wài bù dòng zuò biǎo xiàn chū lái ，rú “yǐ lóu wú yǔ lǐ yáo qín ”（《huàn xī shā 》），“gèng luò cán xīn ，gèng niǎn yú xiāng ，gèng dé xiē shí ”（《sù zhōng qíng 》），“yè lán yóu jiǎn zhú huā nòng ”（《dié liàn huā 》）。huā hái shì xī rì de huā ，rán ér huā xiàng sì ，rén bú tóng ，wù shì rén fēi ，zěn bú shǐ rén shāng xīn luò lèi ne ？lǐ qīng zhào hūn hòu ，fū qī zhì tóng dào hé 、kàng liǎng xiàng dé ，shēng huó měi mǎn xìng fú 。dàn shì ，shí cháng fā shēng de duǎn zàn lí bié shǐ tā shí jìn lí chóu bié kǔ 。zài hūn hòu liù 、qī nián de shí jiān lǐ ，lǐ zhào liǎng jiā xiàng jì lí huò ，jǐn jiē zhe jiù kāi shǐ le zhǎng qī de “píng jū xiāng lǐ ”de shēng huó 。shēng huó de kǎn kě shǐ tā lǚ chù yōu huàn ，bǎo cháng rén shì de jiān xīn 。dāng nián nà zhǒng shǎng méi de yǎ xìng dà jiǎn 。zhè liǎng jù xiě de jiù shì cí rén hūn hòu de zhè duàn shēng huó ，biǎo xiàn de shì yī zhǒng bǎi wú liáo lài 、yōu shāng yuàn hèn de qíng xù 。běn cí zhōng “luò jìn ”èr jù ，shuō bǎ méi huā róu suì ，xīn qíng hěn bú hǎo ，yǎn lèi bǎ yī jīn dōu shī tòu le 。chā méi yǔ luò méi ，zuì shǎng méi huā yǔ lèi sǎ méi huā ，qián hòu xiàng bǐ ，yī xǐ yī bēi ，fǎn yìng le bú tóng de shēng huó jiē duàn yǔ bú tóng de xīn qíng 。 xià piàn shāng jīn 。“shēng huá ”yì wéi shēng zhǎng bái fā 。cí rén piāo bó tiān yá ，yuǎn lí gù tǔ ，nián huá fēi shì ，liǎng bìn bān bái ，yǔ shàng piàn dì èr jù suǒ miáo xiě de méi huā zān fā de nǚ xìng xíng xiàng yáo xiàng duì zhào 。sān sì jù yòu kòu zhù shǎng méi ，yǐ dān yōu de kǒu wěn shuō chū ：“kàn qǔ wǎn lái fēng shì ，gù yīng nán kàn méi huā 。”kàn qǔ yì wéi kàn zhe 。wǎn lái fēng jí ，kǒng pà luò méi yǐ jìn ，xiǎng shǎng méi yě kàn bú chéng le 。zǎo nián qīng chūn jiā ǒu ，rén yǔ méi huā xiàng yìng 。zhōng nián dié jīng sàng luàn ，xīn yǔ méi huā gòng suì 。wǎn nián piāo bó tiān yá ，bú xiǎng zài kàn méi huā wěi dì piāo líng 。cí rén nán dù hòu ，tè bié shì zhàng fū qù shì hòu gèng shì diān pèi liú lí ，lún luò piāo líng 。shēng huó de shé mó shǐ cí rén hěn kuài biàn dé qiáo cuì cāng lǎo ，tóu fā xī shū ，liǎng bìn huā bái 。cí rén shuō ：rú jīn suī rán shǎng méi jì jiē yòu dào ，kě shì nǎ lǐ hái yǒu xīn sī qù chā méi ne ？ér qiě kàn lái wǎn shàng yào guā dà fēng ，jiāng nán yǐ qíng yè shǎng méi le 。ér qiě yī yè fēng shuāng ，míng cháo méi huā jiù yào diāo líng bài luò ，jí shǐ xiǎng kàn yě kàn bú chéng le 。 zuì hòu de “kàn qǔ wǎn lái fēng shì ，gù yīng nán kàn méi huā ”，kě néng hái jì tuō zhe cí rén duì guó shì de yōu huái 。gǔ rén cháng yòng bǐ xìng ，yǐ zì rán xiàn xiàng de fēng yǔ 、fēng yún ，bǐ zhèng zhì xíng shì 。zhè lǐ de “fēng shì ”jì shì zì rán de “fēng shì ”，yě shì zhèng zhì de “fēng shì ”，jí “guó shì ”。shāo hòu yú qīng zhào de xīn qì jí de 《mō yú ér 》“gèng néng xiāo jǐ fān fēng yǔ ，cōng cōng chūn yòu guī qù ”，yǔ cǐ yù yì xiàng sì ，dōu jì yù zhe wéi guó shì shuāi tuí ér dān yōu de qíng xù 。qīng zhào suǒ shuō “fēng shì ”，sì hū shì àn yù dāng shí jí bú lì de mín zú dòu zhēng xíng shì ；“méi huā ”yǐ bǐ měi hǎo shì wù ，“nán kàn méi huā ”，zé shì zhǐ guó jiā de zāo nán ，ér qiě pō yǒu jīng shòu bú zhù zhī shì 。zài zhè zhǒng qíng kuàng xià ，tā gēn běn méi yǒu shǎng méi de xián qíng yì zhì 。shēn shì zhī kǔ 、guó jiā zhī nán róu hé zài yī qǐ ，shǐ cí de sī xiǎng jìng jiè wéi zhī shēng huá 。 zhè shǒu cí piān fú suī xiǎo ，què yùn yòng le duō zhǒng yì shù shǒu fǎ 。cóng yī cì miáo xiě shǎng méi de bú tóng gǎn shòu kàn ，yùn yòng de shì duì bǐ shǒu fǎ 。shǎng méi ér zuì 、duì méi luò lèi hé wú xīn shǎng méi ，sān gè shēng huó jiē duàn ，sān zhǒng bú tóng gǎn shòu ，xíng chéng xiān míng de duì bǐ ，zài duì bǐ zhōng biǎo xiàn cí rén shēng huó de jù dà biàn huà 。cóng shàng xià liǎng què de ān pái kàn ，yùn yòng de shì chèn tuō de shǒu fǎ ，shàng què xiě guò qù ，xià què xiě xiàn zài ，dàn yòu bú shì jīn xī bìng zhòng ，ér shì yǐ xī chèn jīn ，biǎo xiàn chū dāng shí zuò zhě piāo líng lún luò 、āi lǎo gū kǔ de chù jìng hé bǎo jīng mó nán de yōu yù xīn qíng 。yǐ shǎng méi jì yù zì jǐ de jīn xī zhī gǎn hé guó jiā zhī yōu ，dàn bú shì rú yǒng wù cí zhī yǐ miáo xiě wù tài shuāng guān rén shì ，cí yǔ píng shí ér gǎn kǎi zì shēn ，jiào zhī 《yǒng yù lè ·luò rì róng jīn 》yī shǒu suī yǒu suǒ bú jí ，yì zú dòng rén 。 zhè yī shǒu xiǎo cí ，bǎ gè rén shēn shì yǔ méi huā jǐn jǐn lián xì zài yī qǐ ，zài méi huā shàng jì tuō le zāo jì yǔ qíng sī ，gòu sī shèn qiǎo ér jì tuō shèn shēn 。
zhān bǐ luò chéng guō ，wēi zǐ wéi bēi shāng [12] 。
chén cáng yī 《huà yú 》：“zhào áng zǒng guǎn shǐ yì yè lín ān fǔ xué ，yīn zhì wú liáo lài ，suí tuō rú guàn cóng jìn biàn ，shēng yù qián yīng duì 。yī rì ，shì fù líng bì zhī dé shòu gōng 。gāo miào yàn xí jiān wèn jīn yīng zhì zhī chén ，zhāng lún zhī hòu wéi shuí 。fù líng yǐ áng duì 。gāo miào fǔ lài jiǔ zhī ，zhī qí cháng wéi zhū shēng ，mìng fù jù shuāng cí 。áng zòu suǒ yòng qiāng ，lìng zhuì 《pó luó mén yǐn 》。yòu zòu suǒ yòng yì ，zhào zì shù qí gěng gài 。jí fù jiù jìn chéng yún ：……”jìn chéng de jiù shì yǐ shàng zhè shǒu cí 。“fù líng ”jí sòng xiào zōng zhào gòu ，fù líng míng “yǒng fù líng ”，suǒ yǐ nán sòng rén yǐ “fù líng ”chēng xiào zōng ；gāo miào jí sòng gāo zōng zhào gòu ，gòu miào hào “gāo zōng ”，hòu rén yīn yǐ “gāo miào ”chēng zhī 。zhào gòu tuì wèi hòu jū zhù zài “dé shòu gōng ”，yīn ér sòng rén huò yǐ “dé shòu ”dài chēng sòng gāo zōng 。zhào áng de zhè shǒu cí ，shì yīng sòng gāo zōng zhī mìng ér zuò de ，shì yī shǒu “yīng zhì cí ”；yǐ yǒng “jù shuāng ”（jí “mù fú róng ”，huò chēng “dì fú róng ”、“mù lián ”děng ）wéi nèi róng ，yīn ér tā yòu shì yī shǒu yǒng wù cí 。《huà yú 》yòu zǎi ：gāo zōng kàn le zhè shǒu cí ，(...)
“yàn tí hóng yè tiān ，rén zuì huáng huā dì ，bā jiāo yǔ shēng qiū mèng lǐ ”zhè yī jù qí shí pō wéi jīng diǎn ，jì chōng fèn tǐ xiàn zhāng kě jiǔ “qīng lì pài ”de zuò fēng ，yòu chōng fèn tǐ xiàn qǔ zài yíng zào yì jìng shàng duì shī cí shǒu fǎ de chuán chéng ，qiáng diào le yī zhǒng yǒu gòu tú jiǎng jiū de tú huà bān de měi gǎn 。zhè yī jù què néng gòu cóng rén de duō zhǒng gǎn guān jiǎo dù bǎ yī zhǒng xiě lái xiě qù de sī xiāng qíng huái jù tǐ huà ，xíng xiàng huà ，bǎ zhǔ guān gǎn shòu róng rù kè guān jǐng wù lǐ ，suī shì yī zhǒng cháng yòng de biǎo xiàn shǒu fǎ ，yòu yīn zuò zhě néng duì yán sè 、shēng yīn 、liàn zì 、yīn yùn dōu zuò chū hěn hǎo dì bǎ wò ，shǐ dé cǐ qǔ jīng dé qǐ fǎn fù de pǐn dú 。
fāng yù rùn 《shī jīng yuán shǐ 》zé rèn wéi shì “tuō nán nǚ zhī qíng yǐ xiě jun1 chén péng yǒu zhī yì ”，yě méi yǒu lí kāi “nán nǚ zhī qíng ”。zhī yǒu fù héng 《shī yì shé zhōng 》kàn fǎ tè shū ，rèn wéi xiě de shì “sī yǐn shì ”，tā shuō ：(...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

方玉润《诗经原始》则认为是“托男女之情以写君臣朋友之义”，也没有离开“男女之情”。只有傅恒《诗义折中》看法特殊，认为写的是“思隐士”，他说：(...)
按照以上说法，此诗为劳者直歌其事之作，则全诗当纯用赋体，直陈其事。但通观此诗，每章的首二句为兴体，故姚际恒云：“此诗以‘将大车’而起尘兴‘思百忧’而自病，故戒其‘无’。观上下同用‘无’字及(...)
长恨晓风漂泊。且莫遣香肌，瘦减如削。深杏夭桃，端的为谁零落。况天气、妆点清明，对美景、不妨行乐。拌著。向花时取，一杯独酌。
别后只知相愧，

相关赏析

别后只知相愧，
吴霜点归鬓，身与塘蒲晚。
约仙君溢莅广居，玄默无为道味腴。一寸心存太古初，万里神游广漠墟。萼绿飞
禹之封。
洛阳的东城门外，高高的城墙。从曲折绵长鳞次栉比的楼宇、房舍外绕过一圈，又回到原处.。四野茫茫，转眼又有秋风在大地上激荡而起。空旷地方自下而上吹起的旋风，犹如动地般的吹起。使往昔葱绿的草野霎时变得凄凄苍苍。转眼一年又过去了!在怅然失意的心境中，就是听那天地间的鸟啭虫鸣，也会让人苦闷。鸷鸟在风中苦涩地啼叫，蟋蟀也因寒秋降临而伤心哀鸣。不但是人生，自然界的一切生命不都感到了时光流逝。与其处处自我约束，等到迟暮之际再悲鸣哀叹。何不早些涤除烦忧，放开情怀，去寻求生活的乐趣呢! 那燕赵宛洛之地本来就有很多的佳人美女，美女艳丽其颜如玉般的洁白秀美。穿著罗裳薄衣随风飘逸拂动，仪态雍容端坐正铮铮地习练著筝商之曲。《音响一何悲》之曲因为琴瑟之柱调得太紧促，那琴声竟似骤雨疾风，听起来分外悲惋动人。由于听曲动心，不自觉地引起遐思，手在摆弄衣带，无以自遣怅惘的心情。反复沉吟，双足为之踯躅不前，被佳人深沉的曲调所感动。心里遥想着要与佳人成为双飞燕，衔(...)
 古代从军是相当苦的，加上有的官吏贪赃和不顾士兵疾苦，经常挨饿想家也较为普遍。此诗讽刺边防士兵与吏官的不合理现象，(...)

作者介绍

丰有俊 宋庆元鄞县人，字宅之。丰稷四世孙。光宗绍熙间进士。曾学于陆九渊。有故人女沦为妓，赎而厚奁嫁之。累官知扬州，改镇江，卒。