鹧鸪天·秋至人间灏气清

鹧鸪天·秋至人间灏气清原文：

恒河沙上不通船，独霸篙师八万年。血人为饮肝人食，不怕神明不怕天。小圣生为水怪，长作河神，不奉玉皇诏旨，不依释老禅规。怒则风生，愁则雨到，喜则驾雾腾云，闲则搬沙弄水。人骨若高山，人血如河水，人命若流沙，人魂若饿鬼。有一僧人，发愿要去西天取经。你怎么能勾过得我这沙河去！那厮九世为僧，被我吃他九遭，九个骷髅尚在我的脖项上。我的愿心，只求得道的人，我吃一百个，诸神不能及。恰吃得九个，少我的多哩。看甚人来者。渡船！渡船！又是个合死的来者。你姓甚么？我姓沙。我认得你，你是回回人河里沙。你怎么知道？你嘴脸有些相似。诸人怕你吃，恁爷不怕你吃。铜筋铁骨，火眼金睛，钅俞石屁眼，摆锡脏头，你有铜牙铁齿，你便来寻我。我(...)
“闲趁游丝，静临深院，日长门闭。”写到此，词人竟把柳花虚拟成一群天真无邪、爱嬉闹的孩子，悠闲地趁着春天的游丝，象荡秋千似地悄悄进入了深邃的庭院。春日渐长，而(...)
平生不敢轻言语，一叫千门万户开。
 开篇总揽灞桥全景“参差烟树灞陵桥”一句，直接点明所咏对象，暮色苍茫中，杨柳如烟；柳色明暗处，霸桥横卧。灞桥是别离的象征，眼前凄迷的灞桥暮景，更易牵动羁泊异乡的情怀。灞桥不仅目睹人世间的离鸾别鹤之苦，而且也是人世沧桑、升沉变替的见证。“风物尽前朝”一句，紧承首句又拓展词意，使现实的旅思羁愁与历史的兴亡之感交织，把空间的迷茫感与时间的悠远感融为一体，貌似冷静的描述中，透露出作者沉思的神情与沉郁的情怀。“哀杨古柳(...)
刘邦第二天早晨带着一百多人马来见项王，到了鸿门，向项王谢罪说：“我和将军合力攻打秦国，将军在黄河以北作战，我在黄河以南作战，但是我自己没有料到能先进入关中，灭掉秦朝，能够在这里又见到将军。现在有小人的谣言，使您和我发生误会。”项王说：“这是沛公的左司马曹无伤说的，如果不是这样，我怎么会这么生气？”项王当天就留下刘邦，和他饮酒。项王、项伯朝东坐，亚父朝南坐。亚父就是范增。刘邦朝北坐，张良朝西陪侍。范增多次向项王使眼色，再三举起他佩戴的玉玦暗示项王，项王沉默着没有反应。范增起身，出去召来项庄，说：“君王为人心地不狠。你进去上前为他敬酒，敬酒完毕，请求舞剑，趁机把沛公杀死在座位上。否则，你们都将被他俘虏！”项庄就进去敬酒。敬完酒，说：“君王和沛公饮酒，军营里没有什么可以用来作为娱乐的，请让我舞剑。”项王说：“好。”项庄拔剑起舞，项伯也拔剑起舞，常常张开双臂像鸟儿张开翅膀那样用身体掩护刘邦，项庄无法刺杀。
从这首词可以看出，苏轼因与朝廷掌权者(...)
你今跟我出家去，脱离尘寰，便登仙界。乘苍鸾，跨彩凤，稳坐瑶池紫府，俯视三茅太华，可不好那？
《毛诗序》云：“《北门》，刺仕不得志也。言卫之忠臣不得其志尔。”郑玄笺曰：“不得其志者，君不知己志，而遇困苦。”三家诗无异义。朱熹《诗集传》申论云：“卫之贤者处乱世，事暗君，不得其志，故因出北门而赋以自比。又叹其贫窭，人莫知之，而归之于天也。”但方玉润《诗经原始》则说：“《北门》，贤者安于贫仕也。”现代学者（如高亨《诗经今注》、程俊英《诗经译注）等）一般都认为这是一首小官吏不堪其苦而向人怨诉的诗。从诗的语言看，并没有“忠臣不得其志”或“安于贫仕”之意，旧说未免令人感到迂曲，今人的“怨诉”说则解释较为圆满。诗中的小官吏公事繁重苛细，虽辛勤应付，但生活依然清贫。上司非但不体谅他的艰辛，反而一味给他分派任务，使他不堪重负。辛辛苦苦而位卑禄薄，使他牢骚满腹，(...)
“闲趁游丝，静临深院，日长门闭。”写到此，词人竟把柳花虚拟成一群天真无邪、爱嬉闹的孩子，悠闲地趁着春天的游丝，象荡秋千似地悄悄进入了深邃的庭院。春日渐长，而(...)
我根据越人说的话梦游到吴越，一天夜晚飞渡过明月映照下的镜湖。镜湖上的月光照着我的影子，一直伴随我到了剡溪。谢灵运住的地方如今还在，清澈的湖水荡漾，猿猴清啼。我脚上穿着谢公当年特制的木鞋，攀登直上云霄的山路。（上到）半山腰就看见了从海上升起的太阳，在半空中传来天鸡报晓的叫声。无数山岩重叠，道路盘旋弯曲，方向不定，迷恋着花，依倚着石头，不觉天色已经晚了。熊在怒吼，龙在长鸣，岩中的泉水在震响，使森林战栗，使山峰惊颤。云层黑沉沉的，像是要下雨，水波动荡生起了烟雾。电光闪闪，雷声轰鸣，山峰好像要被崩塌似的。仙府的石门，訇的一声从中间打开。洞中蔚蓝的天空广阔无际，看不到尽头，日月照耀着金银做的宫阙。用彩虹做衣裳，将风作为马来乘，云中的神仙们纷纷下来。老虎弹奏着琴瑟，鸾鸟驾着车。仙人们成群结队密密如麻。忽然（我）魂(...)
其次是借用生动的比喻言事表情，具有浓郁的生活气息。全诗共分六章，每章都有含蓄不尽的妙喻。如第一章入手便以大风和阴雨，来表现丈夫的经常无故发怒；以采来蔓菁萝卜的根茎被弃，来暗示他丢了根本，视宝为废。这主要用于言事。第二章则转用食荼如荠、以苦为甜，来反衬人物在见了丈夫新婚时内心的苦涩程度，远在荼菜的苦味之上。这又是主要用于表情。另如第三章的“泾以渭浊，湜湜其浊”，是用泾水因渭水流入表面变浊、其底仍清，来比喻自己尽管被丈夫指责却依然不改初衷的清白；第四章以河深舟渡、水浅泳渡，喻写以往生活不论有何困难，都能想方设法予以解决；第五章用“贾用不售”比丈夫的嫌弃、“比予于毒”喻对己的憎恶；第六章又把自己往日的辛劳比作御冬的“旨蓄”，将丈夫的虐待喻为湍急咆哮的水流。这些比喻取喻浅近，无不切合被喻情事的特征，大大增强了作品的艺术性和表现力。

鹧鸪天·秋至人间灏气清拼音解读：

héng hé shā shàng bú tōng chuán ，dú bà gāo shī bā wàn nián 。xuè rén wéi yǐn gān rén shí ，bú pà shén míng bú pà tiān 。xiǎo shèng shēng wéi shuǐ guài ，zhǎng zuò hé shén ，bú fèng yù huáng zhào zhǐ ，bú yī shì lǎo chán guī 。nù zé fēng shēng ，chóu zé yǔ dào ，xǐ zé jià wù téng yún ，xián zé bān shā nòng shuǐ 。rén gǔ ruò gāo shān ，rén xuè rú hé shuǐ ，rén mìng ruò liú shā ，rén hún ruò è guǐ 。yǒu yī sēng rén ，fā yuàn yào qù xī tiān qǔ jīng 。nǐ zěn me néng gōu guò dé wǒ zhè shā hé qù ！nà sī jiǔ shì wéi sēng ，bèi wǒ chī tā jiǔ zāo ，jiǔ gè kū lóu shàng zài wǒ de bó xiàng shàng 。wǒ de yuàn xīn ，zhī qiú dé dào de rén ，wǒ chī yī bǎi gè ，zhū shén bú néng jí 。qià chī dé jiǔ gè ，shǎo wǒ de duō lǐ 。kàn shèn rén lái zhě 。dù chuán ！dù chuán ！yòu shì gè hé sǐ de lái zhě 。nǐ xìng shèn me ？wǒ xìng shā 。wǒ rèn dé nǐ ，nǐ shì huí huí rén hé lǐ shā 。nǐ zěn me zhī dào ？nǐ zuǐ liǎn yǒu xiē xiàng sì 。zhū rén pà nǐ chī ，nín yé bú pà nǐ chī 。tóng jīn tiě gǔ ，huǒ yǎn jīn jīng ，jīn yú shí pì yǎn ，bǎi xī zāng tóu ，nǐ yǒu tóng yá tiě chǐ ，nǐ biàn lái xún wǒ 。wǒ (...)
“xián chèn yóu sī ，jìng lín shēn yuàn ，rì zhǎng mén bì 。”xiě dào cǐ ，cí rén jìng bǎ liǔ huā xū nǐ chéng yī qún tiān zhēn wú xié 、ài xī nào de hái zǐ ，yōu xián dì chèn zhe chūn tiān de yóu sī ，xiàng dàng qiū qiān sì dì qiāo qiāo jìn rù le shēn suì de tíng yuàn 。chūn rì jiàn zhǎng ，ér (...)
píng shēng bú gǎn qīng yán yǔ ，yī jiào qiān mén wàn hù kāi 。
 kāi piān zǒng lǎn bà qiáo quán jǐng “cān chà yān shù bà líng qiáo ”yī jù ，zhí jiē diǎn míng suǒ yǒng duì xiàng ，mù sè cāng máng zhōng ，yáng liǔ rú yān ；liǔ sè míng àn chù ，bà qiáo héng wò 。bà qiáo shì bié lí de xiàng zhēng ，yǎn qián qī mí de bà qiáo mù jǐng ，gèng yì qiān dòng jī bó yì xiāng de qíng huái 。bà qiáo bú jǐn mù dǔ rén shì jiān de lí luán bié hè zhī kǔ ，ér qiě yě shì rén shì cāng sāng 、shēng chén biàn tì de jiàn zhèng 。“fēng wù jìn qián cháo ”yī jù ，jǐn chéng shǒu jù yòu tuò zhǎn cí yì ，shǐ xiàn shí de lǚ sī jī chóu yǔ lì shǐ de xìng wáng zhī gǎn jiāo zhī ，bǎ kōng jiān de mí máng gǎn yǔ shí jiān de yōu yuǎn gǎn róng wéi yī tǐ ，mào sì lěng jìng de miáo shù zhōng ，tòu lù chū zuò zhě chén sī de shén qíng yǔ chén yù de qíng huái 。“āi yáng gǔ liǔ (...)
liú bāng dì èr tiān zǎo chén dài zhe yī bǎi duō rén mǎ lái jiàn xiàng wáng ，dào le hóng mén ，xiàng xiàng wáng xiè zuì shuō ：“wǒ hé jiāng jun1 hé lì gōng dǎ qín guó ，jiāng jun1 zài huáng hé yǐ běi zuò zhàn ，wǒ zài huáng hé yǐ nán zuò zhàn ，dàn shì wǒ zì jǐ méi yǒu liào dào néng xiān jìn rù guān zhōng ，miè diào qín cháo ，néng gòu zài zhè lǐ yòu jiàn dào jiāng jun1 。xiàn zài yǒu xiǎo rén de yáo yán ，shǐ nín hé wǒ fā shēng wù huì 。”xiàng wáng shuō ：“zhè shì pèi gōng de zuǒ sī mǎ cáo wú shāng shuō de ，rú guǒ bú shì zhè yàng ，wǒ zěn me huì zhè me shēng qì ？”xiàng wáng dāng tiān jiù liú xià liú bāng ，hé tā yǐn jiǔ 。xiàng wáng 、xiàng bó cháo dōng zuò ，yà fù cháo nán zuò 。yà fù jiù shì fàn zēng 。liú bāng cháo běi zuò ，zhāng liáng cháo xī péi shì 。fàn zēng duō cì xiàng xiàng wáng shǐ yǎn sè ，zài sān jǔ qǐ tā pèi dài de yù jué àn shì xiàng wáng ，xiàng wáng chén mò zhe méi yǒu fǎn yīng 。fàn zēng qǐ shēn ，chū qù zhào lái xiàng zhuāng ，shuō ：“jun1 wáng wéi rén xīn dì bú hěn 。nǐ jìn qù shàng qián wéi tā jìng jiǔ ，jìng jiǔ wán bì ，qǐng qiú wǔ jiàn ，chèn jī bǎ pèi gōng shā sǐ zài zuò wèi shàng 。fǒu zé ，nǐ men dōu jiāng bèi tā fú lǔ ！”xiàng zhuāng jiù jìn qù jìng jiǔ 。jìng wán jiǔ ，shuō ：“jun1 wáng hé pèi gōng yǐn jiǔ ，jun1 yíng lǐ méi yǒu shí me kě yǐ yòng lái zuò wéi yú lè de ，qǐng ràng wǒ wǔ jiàn 。”xiàng wáng shuō ：“hǎo 。”xiàng zhuāng bá jiàn qǐ wǔ ，xiàng bó yě bá jiàn qǐ wǔ ，cháng cháng zhāng kāi shuāng bì xiàng niǎo ér zhāng kāi chì bǎng nà yàng yòng shēn tǐ yǎn hù liú bāng ，xiàng zhuāng wú fǎ cì shā 。
cóng zhè shǒu cí kě yǐ kàn chū ，sū shì yīn yǔ cháo tíng zhǎng quán zhě (...)
nǐ jīn gēn wǒ chū jiā qù ，tuō lí chén huán ，biàn dēng xiān jiè 。chéng cāng luán ，kuà cǎi fèng ，wěn zuò yáo chí zǐ fǔ ，fǔ shì sān máo tài huá ，kě bú hǎo nà ？
《máo shī xù 》yún ：“《běi mén 》，cì shì bú dé zhì yě 。yán wèi zhī zhōng chén bú dé qí zhì ěr 。”zhèng xuán jiān yuē ：“bú dé qí zhì zhě ，jun1 bú zhī jǐ zhì ，ér yù kùn kǔ 。”sān jiā shī wú yì yì 。zhū xī 《shī jí chuán 》shēn lùn yún ：“wèi zhī xián zhě chù luàn shì ，shì àn jun1 ，bú dé qí zhì ，gù yīn chū běi mén ér fù yǐ zì bǐ 。yòu tàn qí pín jù ，rén mò zhī zhī ，ér guī zhī yú tiān yě 。”dàn fāng yù rùn 《shī jīng yuán shǐ 》zé shuō ：“《běi mén 》，xián zhě ān yú pín shì yě 。”xiàn dài xué zhě （rú gāo hēng 《shī jīng jīn zhù 》、chéng jun4 yīng 《shī jīng yì zhù ）děng ）yī bān dōu rèn wéi zhè shì yī shǒu xiǎo guān lì bú kān qí kǔ ér xiàng rén yuàn sù de shī 。cóng shī de yǔ yán kàn ，bìng méi yǒu “zhōng chén bú dé qí zhì ”huò “ān yú pín shì ”zhī yì ，jiù shuō wèi miǎn lìng rén gǎn dào yū qǔ ，jīn rén de “yuàn sù ”shuō zé jiě shì jiào wéi yuán mǎn 。shī zhōng de xiǎo guān lì gōng shì fán zhòng kē xì ，suī xīn qín yīng fù ，dàn shēng huó yī rán qīng pín 。shàng sī fēi dàn bú tǐ liàng tā de jiān xīn ，fǎn ér yī wèi gěi tā fèn pài rèn wù ，shǐ tā bú kān zhòng fù 。xīn xīn kǔ kǔ ér wèi bēi lù báo ，shǐ tā láo sāo mǎn fù ，(...)
“xián chèn yóu sī ，jìng lín shēn yuàn ，rì zhǎng mén bì 。”xiě dào cǐ ，cí rén jìng bǎ liǔ huā xū nǐ chéng yī qún tiān zhēn wú xié 、ài xī nào de hái zǐ ，yōu xián dì chèn zhe chūn tiān de yóu sī ，xiàng dàng qiū qiān sì dì qiāo qiāo jìn rù le shēn suì de tíng yuàn 。chūn rì jiàn zhǎng ，ér (...)
wǒ gēn jù yuè rén shuō de huà mèng yóu dào wú yuè ，yī tiān yè wǎn fēi dù guò míng yuè yìng zhào xià de jìng hú 。jìng hú shàng de yuè guāng zhào zhe wǒ de yǐng zǐ ，yī zhí bàn suí wǒ dào le yǎn xī 。xiè líng yùn zhù de dì fāng rú jīn hái zài ，qīng chè de hú shuǐ dàng yàng ，yuán hóu qīng tí 。wǒ jiǎo shàng chuān zhe xiè gōng dāng nián tè zhì de mù xié ，pān dēng zhí shàng yún xiāo de shān lù 。（shàng dào ）bàn shān yāo jiù kàn jiàn le cóng hǎi shàng shēng qǐ de tài yáng ，zài bàn kōng zhōng chuán lái tiān jī bào xiǎo de jiào shēng 。wú shù shān yán zhòng dié ，dào lù pán xuán wān qǔ ，fāng xiàng bú dìng ，mí liàn zhe huā ，yī yǐ zhe shí tóu ，bú jiào tiān sè yǐ jīng wǎn le 。xióng zài nù hǒu ，lóng zài zhǎng míng ，yán zhōng de quán shuǐ zài zhèn xiǎng ，shǐ sēn lín zhàn lì ，shǐ shān fēng jīng chàn 。yún céng hēi chén chén de ，xiàng shì yào xià yǔ ，shuǐ bō dòng dàng shēng qǐ le yān wù 。diàn guāng shǎn shǎn ，léi shēng hōng míng ，shān fēng hǎo xiàng yào bèi bēng tā sì de 。xiān fǔ de shí mén ，hōng de yī shēng cóng zhōng jiān dǎ kāi 。dòng zhōng wèi lán de tiān kōng guǎng kuò wú jì ，kàn bú dào jìn tóu ，rì yuè zhào yào zhe jīn yín zuò de gōng què 。yòng cǎi hóng zuò yī shang ，jiāng fēng zuò wéi mǎ lái chéng ，yún zhōng de shén xiān men fēn fēn xià lái 。lǎo hǔ dàn zòu zhe qín sè ，luán niǎo jià zhe chē 。xiān rén men chéng qún jié duì mì mì rú má 。hū rán （wǒ ）hún (...)
qí cì shì jiè yòng shēng dòng de bǐ yù yán shì biǎo qíng ，jù yǒu nóng yù de shēng huó qì xī 。quán shī gòng fèn liù zhāng ，měi zhāng dōu yǒu hán xù bú jìn de miào yù 。rú dì yī zhāng rù shǒu biàn yǐ dà fēng hé yīn yǔ ，lái biǎo xiàn zhàng fū de jīng cháng wú gù fā nù ；yǐ cǎi lái màn jīng luó bo de gēn jīng bèi qì ，lái àn shì tā diū le gēn běn ，shì bǎo wéi fèi 。zhè zhǔ yào yòng yú yán shì 。dì èr zhāng zé zhuǎn yòng shí tú rú qí 、yǐ kǔ wéi tián ，lái fǎn chèn rén wù zài jiàn le zhàng fū xīn hūn shí nèi xīn de kǔ sè chéng dù ，yuǎn zài tú cài de kǔ wèi zhī shàng 。zhè yòu shì zhǔ yào yòng yú biǎo qíng 。lìng rú dì sān zhāng de “jīng yǐ wèi zhuó ，shí shí qí zhuó ”，shì yòng jīng shuǐ yīn wèi shuǐ liú rù biǎo miàn biàn zhuó 、qí dǐ réng qīng ，lái bǐ yù zì jǐ jìn guǎn bèi zhàng fū zhǐ zé què yī rán bú gǎi chū zhōng de qīng bái ；dì sì zhāng yǐ hé shēn zhōu dù 、shuǐ qiǎn yǒng dù ，yù xiě yǐ wǎng shēng huó bú lùn yǒu hé kùn nán ，dōu néng xiǎng fāng shè fǎ yǔ yǐ jiě jué ；dì wǔ zhāng yòng “jiǎ yòng bú shòu ”bǐ zhàng fū de xián qì 、“bǐ yǔ yú dú ”yù duì jǐ de zēng è ；dì liù zhāng yòu bǎ zì jǐ wǎng rì de xīn láo bǐ zuò yù dōng de “zhǐ xù ”，jiāng zhàng fū de nuè dài yù wéi tuān jí páo xiāo de shuǐ liú 。zhè xiē bǐ yù qǔ yù qiǎn jìn ，wú bú qiē hé bèi yù qíng shì de tè zhēng ，dà dà zēng qiáng le zuò pǐn de yì shù xìng hé biǎo xiàn lì 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

其次是借用生动的比喻言事表情，具有浓郁的生活气息。全诗共分六章，每章都有含蓄不尽的妙喻。如第一章入手便以大风和阴雨，来表现丈夫的经常无故发怒；以采来蔓菁萝卜的根茎被弃，来暗示他丢了根本，视宝为废。这主要用于言事。第二章则转用食荼如荠、以苦为甜，来反衬人物在见了丈夫新婚时内心的苦涩程度，远在荼菜的苦味之上。这又是主要用于表情。另如第三章的“泾以渭浊，湜湜其浊”，是用泾水因渭水流入表面变浊、其底仍清，来比喻自己尽管被丈夫指责却依然不改初衷的清白；第四章以河深舟渡、水浅泳渡，喻写以往生活不论有何困难，都能想方设法予以解决；第五章用“贾用不售”比丈夫的嫌弃、“比予于毒”喻对己的憎恶；第六章又把自己往日的辛劳比作御冬的“旨蓄”，将丈夫的虐待喻为湍急咆哮的水流。这些比喻取喻浅近，无不切合被喻情事的特征，大大增强了作品的艺术性和表现力。
状元张协，因被贼劫。忽到此来，我心怏怏！外面门儿，破得跷蹊。差你变作，不得稽迟！
上片写日暮登楼所见。“芙蓉落尽天涵水，日暮沧波起。”芙蓉，即荷花。荷花落尽，时当夏末秋初。秋风江上，日暮远望，水天相接，烟波无际；(...)

相关赏析

“好花不与殢香人。”起笔运用提空描写，空中传恨。好花即梅花，亦暗喻所念之情人。以好形容花，纯然口语而一往深情。殢香人是词人自道。好花不共惜花人，美人不与怜香惜玉者，传尽天地间一大恨事。“浪粼粼。”词人寤寐求之，求之不得，想象之中，遂觉此梅花所傍之溪水，碧浪粼粼，将好花与惜花人遥相隔绝。正是盈盈一水，隔断万古柔情。此即调名“鬲溪梅”之意。《诗·汉广》云：“没有游女，不可求思。汉之广矣，不可泳思。江之永矣，不可方思。” 《蒹葭》云：“所谓伊人，在水一方。溯洄从之，道阻且长。溯游从之，宛在水中央。”《古诗十九首》亦有“盈盈一水间，脉脉不得语”。千古诗人，精诚所至，想象竟同一神理。“又恐春风归去绿成阴。玉钿何处(...)
小说中，林黛玉病卧潇湘馆，秋夜听雨声淅沥，灯下翻看《乐府杂稿》，见有《秋闺怨》、《别离怨》等词，“不觉心有所感，亦不禁发于章句，遂成《代别离》一首，拟《春江花月夜》之格，乃名其词曰《秋窗风雨夕》。”《春江花月夜》系初唐诗人张若虚所作，是一首写离愁别恨的歌行。这首诗在格调和句法上都有意模仿它。“代别离·秋窗风雨夕”，前者是乐府题。代，如同“拟”，仿作的意思。用“代”字的乐府题，南朝诗人鲍照的集中特多。一般情况下，乐府诗不另外再加题目，这里因为又仿初唐歌行《春江花月夜》而作，所以又拟一个字面上与唐诗完全对称的、更具体的诗题。
浊醪满泛橙香。准备着樽前唱，安排着席上狂，不到底辜负了秋光。
忽然心痛。兄弟赛关张！赛不过关张弟兄。哥哥杀了几个？只是一个。
亦粗足展余拂郁之心胸。当灵境之良宴兮，谬尊俎之相容，

作者介绍

张声道 张声道，字声之，温州瑞安（今属浙江）人。孝宗淳熙十一年（一一八四）进士（《南宋馆阁续录》卷七）。宁宗开禧元年（一二○五），累迁秘书丞兼资善堂说书（宋《中兴东宫官僚题名》）。嘉定三年（一二一○）由江南东路提举奉祠（同上书职官七四之三五）。后知岳州（同上书职官七五之三二）。今录诗二首。